როგორც იცით, საქართველოს გადაეცა 4 000 კვ.მ მიწა მდინარე იორდანესთან, მაცხოვრის ნათლობის ადგილის მიმდებარედ. საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის კურთხევით, ამ წმინდა მიწაზე ქართული კულტურის ცენტრის აშენებას ვგეგმავთ. სწორედ ამ მიზნით ჩვენ შევქმნით სამთავრობო კომისიას და დავიწყებთ მუშაობას კონცეფციაზე, პროექტზე და შემდეგ უკვე მშენებლობაზე გადავალთ, - ამის შესახებ საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა ირაკლი ღარიბაშვილმა მთავრობის სხდომაზე განაცხადა.

ირაკლი ღარიბაშვილმა კიდევ ერთხელ გაუსვა ხაზი ამ პროცესში მისი უწმინდესობის როლს.

„მასთან ერთად კიდევ ერთხელ ვუხდი მადლობას იორდანიის მეფე აბდულა მეორეს, პრინც ღაზის, იერუსალიმის პატრიარქ თეოფილუსს, იორდანიის არქიეპისკომოსს და ყველას, ვინც ჩართული იყო ამ პროცესში, განსაკუთრებით ჩვენს ელჩს იორდანიაში ზაზა კანდელაკს და საგარეო საქმეთა სამინისტროს.

როგორც მოგახსენებთ, ამ მიზნით დღეს შევქმნით კომისიას. კომისიის მუშაობაში მონაწილეობა ასევე ჩვენ ვთხოვეთ საპატრიარქოს წარმომადგენლებს, კერძოდ, მეუფე შიოს, მეუფე გერასიმეს, მეუფე დავითს, მეუფე თეოდორეს და დეკანოზ ანდრია ჯაღმაიძეს“, - აღნიშნა პრემიერ-მინისტრმა.

თბილისში მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი ისევ საბჭოთა კავშირის დროინდელ ლიფტებს იყენებს, რომელთა ექსპლუატაციის ვადა დიდი ხანია, გასულია. სარემონტო და წყობიდან გამოსული ლიფტები წლებია, დიდ პრობლემას წარმოადგენს და რაც დრო გადის, მოსახლეობისთვის უფრო საფრთხის შემცველი ხდება. საინტერესოა, ვინ აკონტროლებს ამ საკითხს საქართველოში და რატომ არ ექცევა შესაბამისი ყურადღება იმ მექანიკურ ტრანსპორტს, რომელსაც მოქალაქეები ყოველდღიურად იყენებენ და რომელმაც შეიძლება, ადამიანის სოცოცხლე საფრთხის ქვეშ დააყენოს?...

„ვერსია“ დაინტერესდა ყველა იმ საკითხით, რაც ლიფტების ზედამხედველობას, შეკეთებას და ფუნქციონირებას ეხება. პირველ რიგში, დავუკავშირდით თბილისის მერიის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის ხელმძღვანელს, რომელმაც განაცხადა, რომ მერიაში არ არსებობს კონკრეტული ზედამხედველობის სამსახური, რომელიც ლიფტებს აკონტროლებს. თუმცა, ლიფტის რეაბილიტაციის შემთხვევაში, კორპუსის თავჯდომარემ თავისი რაიონის გამგეობას უნდა მიმართოს განცხადებით, რის შემდეგაც გაიაროს შესაბამისი პროცედურები და მიიღოს დაფინანსება. მერიაში გვირჩიეს, რომ პროცედურების და დეტალების დასაზუსტებლად რომელიმე რაიონის გამგეობას დავკავშირებოდით. რის შემდეგაც, „ვერსია“ გლდანის რაიონის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის წარმომადგენელს, მაკუნა აბუაშვილს ესაუბრა.

_მაკუნა, რა პროცედურების გავლაა საჭირო, რათა გამგეობის მხარდაჭერით, კორპუსში ახალი ლიფტი დამონტაჟდეს?

_საერთო სარგებლობაში არსებული ინფრასტრუქტურის სამუშაოები, როგორიც არის  ამორტიზებული ლიფტები, დაზიანებული სახურავები,  წითელ ხაზებში მოქცეული შიდა წყალარინების ქსელი, კიბეების რეაბილიტაციია, გამგეობის „ბინათმესაკუთრეთა ამხანაგობის განვითარების ხელშეწყობის“ პროგრამით ხორციელდება. იმისთვის, რომ გამგეობამ შეძლოს ლიფტის სრული რეაბილიტაცია, ამხანაგობის თავმჯდომარემ უნდა მომართოს გამგეობას, შესაბამისი წესის მიხედვით.

_რამდენ ლიფტს ჩაუტარდა რეაბილიტაცია 2021 წელს გლდანის რაიონში და სრულად აფინანსებს თუ არა გამგეობა ამ სამუშაოებს?

_აღნიშნული პროგრამით 2021 წელს გლდანის რაიონში 34 ლიფტი რეაბილიტირდა. აღნიშნული სამუშაოები გამგეობის მიერ 100%-ით ფინანსდება და ლიფტებს უტარდებათ სრული რეაბილიტაცია. გამგეობის 100 % დაფინანსების მიღების პარალელურად, საერთო სარგებლობის ინფრასტრუქტურის (სახურავის, წყალარინების ქსელის, ლიფტის, სართულშუა ნაპრალების ამოვსება და შენობის გამაგრება) რეაბილიტაციის დროს ამხანაგობა ვალდებულია, სამუშაოების ღირებულების 5% შეაგროვოს, ამხანაგობის ანგარიშზე განათავსოს და საერთო სარგებლობის ქონების მოვლა-პატრონობას მოახმაროს. რაც შეეხება კიბის, სადარბაზოს რემონტსა და რკინის  კარის  რეაბილიტაციას, ამ შემთხვევაში, ამხანაგობამ ანგარიშზე სამუშაოების ღირებულების 10% უნდა განათავსოს და აღნიშნული თანხა კვლავ საერთო ქონების მოწესრიგებას მოახმაროს.

სახელმწიფო სამსახურებიდან მიღებული ინფორმაციის შემდეგ, აღნიშნულ თემაზე „ვერსია“ „საქართველოს ლიფტების კომპანიის“ საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის წარმომადგენელს, ანა ცხადაძეს ესაუბრა.

_ანა, როდის დაარსდა „საქართველოს ლიფტების კომპანია“ და  რა სახის მომსახურებას უწევთ ლიფტების მომხმარებლებს?

_ჩვენი კომპანია 2008 წლიდან ფუნქციონირებს. ვთანამშრომლობთ მსოფლიოს წამყვან ბრენდებთან, რომელთა ოფიციალური წარმომადგენელები ვართ საქართველოში. ჩამოგვაქვს და ვამონტაჟებთ ლიფტებს და ამწე მოწყობილობებს (ესკალატორები, ტრავოლატორები, სპეციალიზებული ლიფტები და ა.შ) მოთხოვნისამებრ.  ვაგვარებთ ყველა საკითხს რაც ლიფტს უკავშირდება. კომპანიამ 2014 წელს შექმნა ლიფტის სერვისის ბრენდი „თბილისი ლიფტი“, რომელიც თანამედროვე მომსახურებას სთავაზობს მოსახლეობას. გვყავს 300-ზე მეტი აბონენტი,  ვემსახურებით როგორც ძველი ისე ახალი, თანამედროვე ლიფტებით მოსარგებლეებს. ლიფტი სერვისს საჭიროებს. არ არის აუცილებელი კორპუსის თავჯდომარემ შემოიტანოს განცხადება. მთავარია, იყოს ის, ვისაც კორპუსის მაცხოვრებლები ენდობიან ე.წ. პასუხისმგებელი პირი, ვისთანაც იკონტაქტებს კომპანია.  ახალი სერვისის განაცხადის მიღებიდან მაქსიმუმ 2 დღეში ადგილზე ვუშვებთ ტექ-ჯგუფს, ხდება ლიფტის შემოწმება, მდგომარეობის გაანალიზება.    ფასის შეთავაზება ხდება ლიფტის ბრენდის, სართულების რაოდენობის, დატვირთვის, მაცხოვრებლების რაოდენობის, ტექნიკური მდგომარეობის და ობიექტის სპეციფიკიდან გამომდინარე. აბონენტები თვიურად იხდიან  საფასურს, რაშიც შედის 24/7 ზე ქოლცენტრის მომსახურება, ფუნქციონირებს სპეცნომერი 16000, რომელზეც შეუძლია მოქალაქემ დარეკოს 24 საათის განმავლობაში ნებისმიერი აბონენტიდან უფასოდ ბალანსის არქონის შემთხვევაშიც და მიიღოს საჭირო ინფორმაცია, არსებულმა აბონენტებმა მიიღონ ლიფტთან დაკავშირებული ტექნიკური დახმარება. ლიფტში გაჭედვის შემთხვევაში, მაქსიმუმ 30 წუთში მოვა დამხმარე ჯგუფი. დაზიანების შემთხვევაში რეაგირების დრო მაქსიმუმ 2 საათია. თუ შესაძლებელია იმ დღესვე ვაკეთებთ, უფრო სერიოზული პრობლემის შემთხვევაში ხდება საფრთხის ლოკალიზება და დამკვეთთან შეთანხებით ტექ-მომსახურების დაგეგმვა. ფასში ასევე შედის ყოველთვიური გეგმიური შემოწმება, მიუხედავად იმისა შეფერხდა თუ არა ლიფტის მუშაობის ხარისხი. ფასები საკმაოდ მისაღებია, რაც ინდივიდუალურია ობიექტის და ლიფტის მდგომარეობის მიხედვით. ყველაზე მთავარი ისაა, რომ მოსახლეობა დაცულია და ლიფტის უსაფრთხოებაზე პასუხისმგებელი იურიდიული პირია. ყოველთვიურად მოწმდება ყველანაირი უსაფრთხოების სისტემა, რაც მგზავრების დაცულობას უზრუნველყოფს. ასევე, ჩვენმა კომპანიამ ხელშეკრულება გააფორმა  ტექინსპექტირების სამსახურთან და ყოველ ახალ მომხმარებელს ვთავაზობთ უფასო ტექინსპექტირებას.

_როგორ შეაფასებთ, ძველი ლიფტების გაუმართავობის საკითხს, რამდენად დიდი პრობლემის წინაშე დგას მოსახლეობა?

_საკმაოდ რთული ვითარებაა, მთელი საქართველოს მასშტაბით, დიდ ქალაქებში, სადაც კორპუსებია,  განსაკუთრებით იგრძნობა თბილისში. ოფიციალურად 10 000-ზე მეტი ლიფტია რეგისტრირებული, მაგრამ რეალურად ბევრად მეტია, აქედან 20 პროცენტიც არ იღებს აუცილებელ სერვისებს. ლიფტი არის მესამე კატეგორიის საფრთხის შემცველი ტრანსპორტი, რომელიც საჭიროებს ყოველთვიურ შემოწმებას და შესაბამის სერვისს, რომელიც მოიცავს ქოლ-ცენტრს, ტექნიკურ მომსახურებას და ა.შ. ფაქტობრივად, ლიფტები არის მოსახლეობის საკუთრება და თითოეული მოქალაქე ვალდებულია, იზრუნოს საკუთარ ლიფტზე. მერიას და საკრებულოს მოხსნილი აქვს პასუხისმგებლობა. ზედამხედველობის სამსახური არ არის ქმედითი. ყველა ლიფტმა ტექინსპექტირება უნდა გაიაროს სამ წელიწადში ერთხელ. თუ არ აქვს გავლილი, მაშინ კორპუსის მაცხოვრებლებს ეკისრებათ ჯარიმა. აღნიშნული სისტემა, სამწუხაროდ, არ ფუნქციონირებს და  ყველაფერი მოსახლეობის კეთილ ნებაზეა დამოკიდებული.

მეორე პრობლემაა ის, რომ ხშირად, ბინათმესაკუთრეთა ამხანაგობის თავჯდომარეები ინდივიდუალურ შეთანხმებას დებენ ე. წ. ლიფტიორებთან, რომლებიც არ არიან პროფესიონალები და იბრალებენ, რომ ერკვევიან ამ საკითხში, არ აქვთ 24 საათიანი ქოლცენტრი და ვერ ახორციელებენ შესაბამის სერვისს.

_თქვენი აზრით, რა არის გამოსავალი, როგორ უნდა იმოქმედოს ქალაქის მერიამ?

_პირველ რიგში, რაზეც ხელისუფლებამ უნდა იზრუნოს, ეს არის ცნობიერების ამაღლება. მოსახლეობამ უნდა იცოდეს, რეალურად რა საფრთხის წინაშე დგას. ლიფტის გაუმართაობამ შესაძლოა, ფატალური შედეგი გამოიწვიოს, რაც შეიძლება ყოველდღიურად ემუქრებოდეს ადამიანს. მაგალითად ლიფტი, როდესაც მთელი წლის მანძილზე არ ჩერდება, უფრო საფრთხის შემცველია, ვიდრე ის, რომ გაჩერდეს თვეში ერთხელ და დაგჭირდეთ უსაფრთხოების სამსახურის გამოძახება. როდესაც ლიფტი ჩერდება, ესეიგი დაცვის სისტემა აქტიურდება, რაც მიანიშნებს იმაზე, რომ რაღაც არ არის მწყობრში და შეკეთებას ან რეაბილიტაციას საჭიროებს.  მოქალაქეებმა ხშირ შემთხვევაში არ იციან ლიფტის მოხმარების წესი. გადააქვთ იმაზე მეტი წონის ტვირთი, ვიდრე ლიფტი იტანს. ასევე, სამშენებლო მასალები, რომლის ნარჩენებით ბინძურდება ლიფტის შახტა და აფუჭებს დანადგარს. ქალაქის მერიამ უნდა მიაწოდოს ინფორმაცია მოსახლეობას. აქტიურად უნდა დაიწყოს ტექნისპექტირების მოთხოვნა. მოქალაქემ უნდა იცოდეს, რომ რეალურად, საკუთარ უსაფრთხოებაში იხდის თანხას, როდესაც იღებს ლიფტის მომსახურებას, რაზეც მომსახურე კომპანია (იურიდიული პირი) იღებს პასუხისმგებლობას.

ავტორი: ია გრიგალაშვილი

მძიმე ჯვარი

პატიმრის დღიური

უკვე მესამე წელია, რაც მსოფლიო პანდემიურ რეჟიმში ცხოვრობს. ჩვენთვის უცხო აღარაა ისეთი ტერმინები, როგორიცაა: დისტანციური სწავლება, კარანტინი, კომენდანტის საათი და ა.შ. კორონავირუსის გამო მშობლები და ბავშვები მნიშვნელოვანი პრობლემების წინაშე აღმოჩნდნენ. სკოლების დახურვა, ფიზიკური დისტანცირება და ბევრი სხვა რამის გათვალისწინება რთულია ოჯახის თითოეული წევრისთვის. როგორ უნდა გავუმკლავდეთ პანდემიისგან გამოწვეულ ფსიქოლოგიურ სტრესს? - ამ თემასთან დაკავშირებით „ვერსიას“ ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე ესაუბრა:

_ ბატონო ზურა, როგორ მდგომარეობაშია ადამიანის ფსიქიკა პანდემიის დროს?

_ შიში უარყოფითი ემოციაა, რომელსაც სტრესულ მდგომარეობაში სასიგნალო ფუნქცია აქვს. ამიტომ ადამიანს თავდაცვის მექანიზმები გააჩნია, მაგალითად, შიშის დაძლევა. ფსიქიკა ადაპტირდება არსებულ გარემოსთან და კარგავს შიშის მომენტს. გაურკვეველი ინფორმაციების არსებობა ძალიან მოქმედებს ადამიანის ფისიქიკაზე, ზოჯერ კოვიდთან დაკავშირებით ამბები ვრცელდება, რომელიც მოგვიანებით არ დასტურდება, რაც საზოგადოების სკეპტიკურ განწყობას იწვევს.

_ რა გავლენა შეიძლება, მოახდინოს მოზარდებზე პანდემიისგან გამოწვეულმა სტრესმა?

_ როდესაც ადამიანი გარკვეულ სურვილებს შეზღუდვების გამო ხშირად ბლოკავს, მასში შეიძლება ორი დამოკიდებულება გაჩნდეს - აგრესია ან განრიდების და იგნორის განცდა. ასე რომ, მუდმივი შეზღუდვები და მუდმივად ცხოვრებაში ჩარევა გარეშე ძალებისგან, გარკვეულ მომენტში, ამ ორი მიმართულებით ვითარდება..

_ რა უნდა გააკეთოს მშობელმა, რომ ბავშვს სტრესი და არსებული ნეგატივი შეუმსუბუქოს?

_ სტრესის გადატანის საკითხი ყველა ადამიანისთვის ინდივიდუალურია, ცხოვრების წესი კარგად უნდა დაიგეგმოს. მაგალითად, როდესაც ადამიანს რაიმე საქმის კეთება ჰქონდა დაგეგმილი და პანდემიიდან გამომდინარე ვერ განახორციელა, თუ ის ამ საქმეს სხვა აქტივობით შეცვლის, თავს მაინც რეალიზებულად იგრძნობს. ხომ შეიძლება ოჯახში ურთიერთობები დალაგდეს, რა თქმა უნდა, წლობით გაგრძელებული დისტანციური ურთიერთობები სრულფასოვნად ვერ ჩაანაცვლებს იმ სოციალურ ურთიერთობებს, რაც გარეთ არის, მაგრამ იმედია, რომ ეს მომენტი დიდ ხანს არ გაგრძელდება... თუმცა უფროსებისთვის უარესია ეს მდგომარეობა, რადგან ბაშვებს აღნიშნული ურთიერთობები განვითარებლი არ აქვთ და დიდად არც იციან, დანაკარგი რა არის, უფროსებისთვის კი შეიძლება ეს დანაკარგი შედარებიით მძაფრად აღიქმებოდეს.

_ დღესასწაულების აღნიშნვა, პანდემიიდან გამომდინარე, შეზღუდულია. ეს, როგორც ბავშვებისთვის, ასევე ზრდასრულებისთვის, გარკვეულწაილად ტრავმაა... როგორ შეიძლება, აისახოს მომავალში ამ ეტაპზე არსებული მდგომარეობა?

_ მნიშვნელოვანია, როდის დამთავრდება კოვიდპანდემია... თუ ეს ახლო მომავალში მოხდება, მაშინ ყოველივე ეს ძალიან არ იმოქმედებს  მოზარდების ფსიქოლოგიურ მდგომარეობაზე. არაერთი პანდემია ყოფილა წლების განმავლობაში, მაგრამ ყველაფრის გადატანა ხდებოდა ადამიანების მიერ.

ავტორი: ემილი ფეიქრიშვილი

Սամվել Խալաթյան / Բերիան

ავტორი: სამველ ხალათიანი

პატიმრის დღიური

საქართველოს პრემიერ-მინისტრი ირაკლი ღარიბაშვილი თურქეთის რესპუბლიკის ელჩს საქართველოში ფატმა ჯერენ იაზგანს შეხვდა.

საუბარი შეეხო ორი ქვეყნის სტრატეგიულ პარტნიორობას და პოზიტიურ დინამიკას ორმხრივ ურთიერთობებში.

მხარეებს შორის ერთ-ერთი ძირითადი განსახილველი საკითხი იყო თურქეთის ბაზრის გახსნა და მაღალი ხარისხის GMP სტანდარტების შესაბამისი წამლების შემოტანა, რაც მნიშვნელოვნად, სწრაფად გააიაფებს მედიკამენტების ფასებს საქართველოში.

ხაზი გაესვა, რომ არსებული რეგიონული პროექტები საქართველოსა და თურქეთს შორის ეფექტური სტრატეგიული თანამშრომლობის, მდგრადი განვითარებისა და საიმედო პარტნიორობის ნათელი მაგალითია, რაც თავის მხრივ ქვეყნებისთვის მეტი ეკონომიკური დამოუკიდებლობის, უსაფრთხოებისა და მდგრადობის მომტანია. პრემიერ-მინისტრმა აღნიშნა, რომ მეზობელ ქვეყნებთან ეფექტური რეგიონული თანამშრომლობა უსაფრთხოების, სტაბილურობისა და მდგრადი განვითარების გზაა.

გამოითქვა მზაობა, თანამშრომლობის კიდევ უფრო მეტად გაღრმავებაზე, მათ შორის პოლიტიკური და ეკონომიკური მიმართულებებით.

შეხვედრისას, ყურადღება დაეთმო უმაღლესი დონის სტრატეგიული თანამშრომლობის საბჭოს მომავალ სხდომას. აგრეთვე, საუბარი შეეხო სამომავლო ნაბიჯებს, რომელიც საქართველოსა და თურქეთის რესპუბლიკას შორის თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების განხორციელების გზაზე უნდა გადაიდგას.

აღინიშნა, რომ გლობალური პანდემიის გამოწვევების დაძლევის კუთხით უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება ერთობლივ ძალისხმევას და გამოითქვა იმედი, რომ პანდემიის წინააღმდეგ საქართველოსა და თურქეთის მჭიდრო თანამშრომლობა კვლავ დღის წესრიგში დარჩება.

ირაკლი ღარიბაშვილმა თურქეთის მხარეს საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისა და სუვერენიტეტის მტკიცე მხარდაჭერისთვის მადლობა გადაუხადა. მთავრობის მეთაურმა ხაზი გაუსვა ელჩის მნიშვნელოვან წვლილს ქვეყნებს შორის ორმხრივი ურთიერთობების განვითარებაში.

დღეიდან 1-ელ თებერვლამდე, დედაქალაქში ეტაპობრივად, მიკროავტობუსების 76 მარშრუტი ამოქმედდება. 76 სამარშრუტო ხაზიდან 53 მოძველებული, ყვითელი მიკროავტობუსების არსებულ მარშრუტებს ჩაანაცვლებს, ხოლო 23 ახალი მარშრუტი დედაქალაქის სატრანსპორტო სისტემას დაემატება. მათივე განმარტებით, დედაქალაქში მიკროავტობუსების ჩანაცვლების რეფორმა გაგრძელდება.

რაც შეეხება მიკროავტობუსების ხაზებს, მერიის ინფორმაციით, ჩანაცვლდება შემდეგი მიკროავტობუსები: მიკროავტობუსს N2 ჩაანაცვლებს - N472; N5 ჩაანაცვლებს – N535; N6 ჩაანაცვლებს - N536; N11 ჩაანაცვლებს - N431; N16 ჩაანაცვლებს - N416; N28 ჩაანაცვლებს - N428; N33 ჩაანაცვლებს - N533; N34 ჩაანაცვლებს - N534; N41 ჩაანაცვლებს - N541; N42 ჩაანაცვლებს - N442; N43 ჩაანაცვლებს - N543; N48 ჩაანაცვლებს - N475; N51 ჩაანაცვლებს - N551; N52 ჩაანაცვლებს - N452; N55 ჩაანაცვლებს - N455; N60 ჩაანაცვლებს - N460; N62 ჩაანაცვლებს - N462; N68 ჩაანაცვლებს - N528; N70 ჩაანაცვლებს - N470; N71 ჩაანაცვლებს - N471; N77 ჩაანაცვლებს - N517; N78 ჩაანაცვლებს - N518; N84 ჩაანაცვლებს - N544; N87 ჩაანაცვლებს - N527; N91 ჩაანაცვლებს - N491; N95 ჩაანაცვლებს - N495; N99 ჩაანაცვლებს - N499; N103 ჩაანაცვლებს - N520; N105 ჩაანაცვლებს - N545; N108 ჩაანაცვლებს - N538; N116 ჩაანაცვლებს - N500; N119 ჩაანაცვლებს - N519; N124 ჩაანაცვლებს - N497; N128 ჩაანაცვლებს - N531; N139 ჩაანაცვლებს - N439; N145 ჩაანაცვლებს - N532; N148 ჩაანაცვლებს - N548; N150 ჩაანაცვლებს - N550; N156 ჩაანაცვლებს - N546; N165 ჩაანაცვლებს - N537; N170 – N540; N176 ჩაანაცვლებს - N547; N182 ჩაანაცვლებს - N501; N185 ჩაანაცვლებს - N506; N187 ჩაანაცვლებს - N467; N189 ჩაანაცვლებს - N489; N190 ჩაანაცვლებს - N530; N191 ჩაანაცვლებს - N521; N193 ჩაანაცვლებს - N539; N194 ჩაანაცვლებს - N456; N197 ჩაანაცვლებს N507; N199 ჩაანაცვლებს - N523; N202 ჩაანაცვლებს - N512.

„აღნიშნულ მარშრუტებზე ყვითელი მიკროავტობუსების სახით გადაადგილდებოდა 230 ერთეული მიკროავტობუსი. ხოლო, ჩანაცვლების რეფორმის ფარგლებში, მიკროავტობუსების რაოდენობა ორჯერ გაიზარდა.

ამჟამად, 79 სამარშრუტო ხაზზე, სარეზერვო რაოდენობის გათვალისწინებით, გადაადგილდება 465 ერთეული ახალი, ლურჯი მიკროავტობუსი“, - აცხადებენ თბილისის მერიაში.

რაც შეეხება ყვითელი მიკროავტობუსების მძღოლების დასაქმებას, როგორც თბილისის მერიაში აღნიშნავენ, ეს კომპანიის პრეროგატივაა, თუმცა, მათივე ინფორმაციით, მოქმედი მძღოლები ახალ მარშრუტებზე გადანაწილდებიან.

1-ელი დეკემბრიდან საქართველოში საზოგადოებრივ სივრცეებში შესასვლელად „მწვანე პასპორტების“ სისტემა ამოქმედდა. მოქალაქეს მწვანე სტატუსი მიენიჭება იმ შემთხვევაში, თუ: ის არის სრულად აცრილი; გადატანილი აქვს კოვიდ-19 და ვირუსის დადასტურებიდან გასულია 14 დღე; ჩატარებული აქვს 72-საათიანი ვალიდურობის PCR ტესტი; ჩატარებული აქვს 24-საათიანი ვალიდურობის ანტიგენ ტესტი.

კინოთეატრებში, თეატრებში, ოპერაში, საკონცერტო დარბაზებში, გასართობ ცენტრებში 18 წლის ასაკს ზემოთ მოქალაქეები მხოლოდ „მწვანე პასპორტის“ პრინციპით შეძლებენ შესვლას. „ვერსია“ დაინტერესდა, რა მდგომარეობაა თეატრებში მწვანე სტატუსის გააქტიურების შემდეგ. აღნიშნულთან დაკავშირებით მოზარდ მაყურებელთა თეატრის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის მენეჯერ თათია პაქსაშვილს ვესაუბრეთ:

_ მწვანე პასპორტების შემოღების შემდეგ რა მდგომარეობაა თეატრებში?

_ მწვანე პასპორტის შემოღების შემდეგ შესამჩნევი ნამდვილად არ არის მაყურებელთა კლება. ჩვენ ყოველდღიურად აღარ ვთამაშობთ კოვიდ სიტუაციიდან გამომდინარე სპექტაკლებს. გვაქვს მხოლოდ სამი დღე - პარასკევი, შაბათი, კვირა. იმ რეგულაციების გათვალისწინებით, რომელიც სახელმწიფომ დააწესა, ერთი ადგილის გამოტოვებით მაყურებლის განთავსება ხდება, აქედან გამომდინარე ბევრ სპექტაკლზე ბილეთსაც ვერ იშოვის მაყურებელი, ისეთი ანშლაგით მიდის სპექტაკლები.

მაყურებლის ის სეგმენტი, რომელსაც მწვანე პასპორტი არ აქვს, რა თქმა უნდა, დანაკლისია ნებისმიერი თეატრისთვის, მაგრამ ყოველ შემთხვევაში, კატასტროფული ვითარება არ არის. მართალია, ადამიანების ნაწილი თავიდან კრიტიკულად მოეკიდა მწვანე პასპორტს, ძალიან დიდი თავდასხმები იყო, მაგრამ უმეტეს ნაწილს მადლობა, რომ გაგვიგეს და იმ რეგულაციებით მოქმედებენ, რომელიც სახელმწიფომ დააწესა. აქ მხოლოდ მწვანე პასპორტზე საუბარი არ არის, მაყურებელს შეუძლია, შემოვიდეს პისიარის და სწრაფი ტესტით. ბოლო დროს პრემიერაზე რამდენიმე ადამიანი იმ დღეს გაკეთებული ტესტით გვესტუმრა.

_ მწვანე პასპორტის დაშვების შემდეგ გრძნობენ თუ არა თავს შედარებით უსაფრთხოდ მსახიობები და მაყურებლები?

_ რა თქმა უნდა, მაყურებელი თავს უსაფრთხოდ გრძნობს, როდესაც რეგულაციის მიხედვით სკამის გამოტოვებით სვამ და დამატებით მწვანე პასპორტის გაკონტროლება ხდება. ნაწილობრივ ეს ყოველივე უსაფრთხოების გარანტია, რა თქმა უნდა, აცრილებსაც ემართებათ კოვიდი, მაგრამ გაცილებით უსაფრთხოა აღნიშნული წესების დაცვით მოქმედება. გარკვეულწილად, ფსიქოლოგიური ფაქტორიც არის, ამიტომ მოვუწოდებ ყველას, რომ საკუთარი და სხვისი უსაფრთხოების გამო უნდა აიცრას, გააკეთოს ის რაც სახელმწიფომ დააწესა, ჩვენ თუ ამ ქვეყნის მოქალაქეები ვართ, მისი წესებითაც უნდა ვიმოქმედოთ.

_ფინანსური თვალსაზრისით პრობლემები ხომ არ შეგქმნიათ რეგულაციების გამო?

_ ამ თვალსაზრისით აისახა, რა თქმა უნდა, იმიტომ რომ ჩაკეტილები ორი წელი ვიყავით, რაც თეატრისთვის დიდი დარტყმა იყო. კოვიდის დასაწყისში მომდევნო 2 წელი პანდემიურად გამოცხადდა და სახელმწიფო გვეხმარებოდა კომუნალურების დაფარვაში გარკვეული დოზით, რაც შეეხება მესამე წელიწადს, ეს უკვე აღარ არის კოვიდ წლად გამოცხადებული და რა თქმა უნდა, გადასახადების გადახდა ჩვეულებრივად ჩვენ გვიწევს, კვირაში სამი დღე რომ თამაშობ, ბუნებრივია ეს გავლენას ახდენს ეკონომიკური თვალსაზრისით, ამიტომ არის ფინანსები შემცირებული.

კონკრეტულად მწვანე პასპორტების შემოღების პერიოდშიც იკლო ფინანსებმა. შედარებაც არ არის, რადგან პანდემიის გამო გარკვეული რეგულაციების შემდეგ სხვა დატვირთვით ვმუშაობთ და პანდემიის შემდეგ გადავედით შედარებით ნაკლებ დატვირთვაზე.

ავტორი: ემილი ფეიქრიშვილი

პანდემია არის ეპიდემია, რომელსაც ახასიათებს ინფექციური დაავადების გავრცელება რეგიონში ან მთელ მსოფლიოში.  კორონაპანდემიამდე  მსოფლიოს არაერთი პანდემია გადაუტანია და მათგან ყველაზე ვერაგი და სიკვდილიანობის მაღალი მაჩვენებლით გამორჩეულია: ანტონინოვას ჭირი, იუსტინიანეს ჭირი, შიდსი, ესპანური გრიპი - „ისპანკა“, შავი ჭირი... წარმოგიდგენთ მედიაში გავრცელებულ ცნობებს მსოფლიო პანდემიების შესახებ:

კორონავირუსი  -  ვირუსი, რომელმაც მსოფლიო შეცვალა

 ჩინეთის ხელისუფლებამ აქამდე უცნობი ვირუსის შესახებ პირველი განცხადება გააკეთა 2019 წლის 31 დეკემბერს. სახელმწიფო ტელევიზია CCTV-ში გაკეთებულ განცხადებაში ნათქვამი იყო, რომ აღმოაჩინეს აქამდე უცნობი ვირუსი. ექსპერტების ჯგუფი სიტუაციაში გასარკვევად ადგილზე ჩავიდა.

იმავე დღეს ვუჰანის მუნიციპალიტეტის ხელისუფლებამ ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციას შეატყობინა ახალი ვირუსის შესახებ, თუმცა განცხადება ამის შესახებ ჯანმომ მხოლოდ 2020 წლის 5 იანვარს გაავრცელა.

კორონავირუსმა მთელი მსოფლიო მოიცვა, გარდაიცვალა მილიონობით ადამიანი. პანდემიამ გააჩერა ცხოვრების ჩვეულებრივი რიტმი, ადამიანებმა ცხოვრება პანდემიასთან, პირბადესთან და იზოლაციის წესებთან ერთად განაგრძეს.

მალევე კორონავირუსის ახალი შტამები გამოჩნდა, „დელტა“ „ალფთა“ ახლა კი „ომიკრონი“ , მიუხედავად იმისა, რომ „ომიკრონს“ სხვა შტამებთან შედარებით სიკვდილოანობა დაბალი აქვს, მისი გავრცელება ძალიან სწრაფად ხდება. ეპიდემილოგოები საზოგადოებას კვლავ წესების დაცვისკენ მოუწოდებენ, ზოგიერთი მათგანი კი ვარაუდობს, რომ ამ ვირუსს ყველა ადამიანი გადაიტანს.

ესპანური გრიპი - „ისპანკა“

ცნობილია, როგორც ყველა დროის ყველაზე მომაკვდინებელი ვირუსი, რომელიც მსოფლიოში 1918 წელს, პირველი მსოფლიო ომის დროს გავრცელდა. სამხედროების გადაადგილებამ მნიშვნელოვნად შეუწყო ხელი გრიპის გლობალურად გავრცელებას.

ინფიცირების პირველი შემთხვევების შესახებ ცნობა 1918 წლის 5 აპრილს გამოჩნდა. ის გრიპის მწვავე ფორმების შესახებ იუწყებოდა, რომლითაც ამერიკის შტატ კანზასში 18 ადამიანი დაინფიცირდა, 3 კი გარდაიცვალა.

გრიპის შემდეგი კერა 1918 წლის სექტემბერში კემპ დევინსის საწვრთნელ ბაზაზე გაჩნდა. სექტემბრის ბოლოს აქ უკვე ინფიცირების 14 000-მდე შემთხვევა იყო გამოვლენილი, გარდაცვალებისა კი – 757.

1918 წლის ოქტომბერში გრიპმა აშშ-ის 195 000 მოქალაქე შეიწირა. ამერიკის მასშტაბით, სამედიცინო პერსონალის ღრმა კრიზისი დაიწყო, იმის გამო, რომ სამედიცინო ჯგუფების უმეტესობა სამხედროებთან მუშაობდა. კრიზისულ სიტუაციასთან გასამკლავებლად წითელი ჯვრის ორგანიზაციამ ექთნების სასწრაფო რეკრუტირება დაიწყო. გარდაცვლილთა სიჭარბის გამო ფილადელფიის შტატში ასობით ცხედარს რამდენიმე კვირის განმავლობაში ვერ მარხავდნენ. ხელისუფლებას სამაცივრე საწყობები მორგად გამოყენება დასჭირდა. მანქანათმშენებელმა კომპანიებმა მთავრობას კუბოდ გამოსაყენებლად ასობით სათავსო ყუთი გადასცეს.

1918 წლის ნოემბერს ჯარისკაცები დაზავების დღეს აღნიშნავდნენ. პირველი მსოფლიო ომის დასრულებისას სამხედროების დემობილიზაციისა და სამშობლოში დაბრუნების შემდეგ გრიპი ხელახლა გავრცელდა.

ამერიკის შეერთებულ შტატებში გავრცელების ახალი ფაზა 1919 წლის გაზაფხულზე დაიწყო. მხოლოდ სან-ფრანცისკოში იანვრის პირველი ხუთი დღის განმავლობაში ინფიცირების 1 800 ახალი შემთხვევა გამოვლინდა, ვირუსის შედეგად კი 101 ადამიანი გარდაიცვალა.

1919 წლის ზაფხულში, მას შემდეგ რაც ინფიცირებულთა უმრავლესობას გრიპის მიმართ იმუნიტეტი გამოუმუშავდა, ხოლო დანარჩენი გარდაიცვალა, ესპანური გრიპის პანდემია დასრულდა. საბოლოოდ, ვირუსისგან მსოფლიოს მასშტაბით 50 მილიონი ადამიანი დაიღუპა. აქედან 675 000 მხოლოდ აშშ-ში.

 ავტორი:სალომე ნოზაძე

2021 წლის დეკემბრის ბოლოს დასრულდა გახმაურებული ე.წ. გუდაურის საქმის განხილვა. ჯარისკაც მერაბ კობიაშვილს ბრალად ედებოდა 1 პირის განზრახ მკვლელობისა და 2 პირის მკვლელობის მცდელობის ჩადენა. კობიაშვილს სასჯელის სახით ემუქრებოდა 16-დან 20-მდე თავისუფლების აღკვეთა. ნაფიცმა მსაჯულებმა კი მერაბ კობიაშვილი ორივე ბრალდებაში სრულად გაამართლეს და პრეცედენტული საქმე დღესაც საზოგადოების განხილვის საგანია.

ბრალდებულ მერაბ კობიაშვილს დაკავების დღიდანვე იცავდა საქართველოს ადვოკატთა ასოციაციის აღმასრულებელი საბჭოს წევრი, საქართველოს ადვოკატთა გაერთიანების დირექტორი და ქართულ-ამერიკული სამართლის აკადემიის დირექტორი, ადვოკატი ტარიელ კაკაბაძე, რომელსაც "ვერსია" "გუდაურის საქმის" დეტალებზე ესაუბრა:

 _ საინტერესოა, ამჟამად რას საქმიანობს გათავისუფლებული მერაბ კობიაშვილი?

_ მერაბი არის მოწოდებით ჯარისკაცი. ის წლების განმავლობაში ერთგულად ემსახურა საკუთარ სამშობლოს. იბრძოდა ერაყში, ავღანეთში და რაც მთავარია, 2008 წელს რუსეთ-საქართველოს ომის დროს ჩამოვიდა საქართველოში და წავიდა ომში ქვეყნის დასაცავად. წამითაც არ დაფიქრდება, ისე გასწირავს თავს ქვეყნისთვის საჭიროების შემთხვევაში. მას სურს, დაუბრუნდეს ჯარს და ემსახუროს სამშობლოს.

_თქვენთვის, როგორც ადვოკატისთვის, რა იყო მთავარი გამოწვევა ე.წ. გუდაურის საქმეში?

 _ როდესაც ახალგაზრდა ადამიანია გარდაცვლილი, მაღალია ემოციური ფონი. ასეთ დროს რთულია, აუხსნა ნაფიც მსაჯულებს, რომ ბრალდებული იმყოფებოდა მოგერიების პოზიციაში (თავს იცავდა) და უნდა გამართლდეს. გარდაცვლილის ახლობლები ითხოვდნენ ბრალდებულის უმკაცრესად დასჯას. მოწმეები კი, ძირითადად, იყვნენ გარდაცვლილის მეგობრები, რომლებიც ჩვენებებში ცდილობდნენ, მაქსიმალურად დაემძიმებინათ ბრალდებულის მდგომარეობა.

 _ რამდენად ხელისშემშლელი იყო თქვენთვის საქმეში არსებული ემოციური ფონი?

 _ პირველ რიგში ვიტყვი, რომ ჩემთვის, როგორც ადამიანისთვის, უდიდესი ტრაგედიაა ახალგაზრდა ადამიანის გარდაცვალება. რთულია, უყურო გარდაცვლილის დედას, ახლობლებს და მათ თვალწინ ამტკიცო, რომ ბრალდებული თავს იცავდა.  თუმცა, უდანაშაულო ადამიანის დასაცავად ადვოკატი ყველანაირი დაბრკოლების გადალახვისთვის მზად უნდა იყოს.

 _საინტერესოა, რატომ არ გაიზიარეს გარდაცვლილის ახლობლების ჩვენებები ნაფიცმა მსაჯულებმა?

_ მოწმეები ცდილობდნენ, ნაფიცი მსაჯულებისთვის ეჩვენებინათ, თითქოს, მერაბ კობიაშვილს ამ ადამიანების ამოხოცვის განზრახვა ჰქონდა. მათ ისეთი ფაქტები მოიყვანეს, რასაც სინამდვილეში ადგილი არ ჰქონია. თვითმხილველ მოწმეთა შორის არც ერთი ყოფილა მერაბის ნაცნობი, რომელიც სიმართლეს იტყოდა, მაგრამ ჩვენ გვქონდა ყველაზე დიდი იარაღი- ჯვარედინი დაკითხვის უფლება.

ჯვარედინი დაკითხვის შედეგად ნაფიც მსაჯულებს ვაჩვენეთ მოწმეთა არაგულწრფელობა. ხშირად მათი არარეალური პასუხები ჩვენს კითხვებზე ნაფიც მსაჯულებში გაღიზიანებასაც კი იწვევდა.

_ რის საფუძველზე გაამართლეს ნაფიცმა მსაჯულებმა მერაბ კობიაშვილი?

_  ნაფიცმა მსაჯულებმა მართებულად მიიჩნიეს, რომ მერაბ კობიაშვილი მოქმედებდა აუცილებელი მოგერიების მდგომარეობაში. მერაბის განზრახვა იყო არა ვინმეს მოკვლა, არამედ საკუთარი თავის დაცვა. მას რამდენჯერმე თავს დაესხნენ, ბოლოს კი დაუპირეს იარაღის წართმევა, რა დროსაც ხელშიც დაიჭრა. ის იძულებული იყო, დაეცვა საკუთარი სიცოცხლე.

_ იქნებ, განგვიმარტოთ, რას ნიშნავს ტერმინი „აუცილებელი მოგერიება“?

_ ყველა ადამიანს აქვს უფლება, დააზიანოს თავდამსხმელი (სამართალდამრღვევი) საკუთარი ან სხვისი სამართლებრივი სიკეთის (მაგ: სიცოცხლე, ჯანმრთელობა) დასაცავად.
აუცილებელი მოგერიების უფლება პირს აქვს იმის მიუხედავად, შეუძლია თუ არა მას, თავიდან აიცილოს ხელყოფა ან საშველად მოუხმოს სხვას.

 სამართლებრივ სახელმწიფოს ვერ ავაშენებთ, თუ ადამიანებს საკუთარი სიცოცხლის გადარჩენის გამო განზრახ მკვლელობის მუხლით დავსჯით.

 _ ტარიელ, რამდენად მომზადებული იყო ბრალდების მხარე ამ საქმეში?

_ საქმეზე გამოდიოდნენ  მაღალკვალიფიციური პროკურორები, რომლებსაც ჰქონდათ ნაფიცებთან მუშაობის დიდი გამოცდილება. ისინი დიდი ხნის განმავლობაში ემზადებოდნენ ამ საქმისთვის. მე პირადად, არ მახსოვს, რომელიმე საქმეზე სხვა პროკურორებს ასეთი მაღალი დონის წინააღმდეგობა გაეწიოთ.

_ გქონდათ მოლოდინი, რომ ამ საქმეს მოიგებდით და მერაბ კობიაშვილი გათავისუფლდებოდა?

_ ბუნებრივია. რეალურად საქმე მოიგო არა ჩემი, როგორც ადვოკატის, კვალიფიკაციამ, არამედ ბრალდებულის სიმართლემ.
სიმართლეს ყველაზე დიდი ძალა აქვს.  ჩემი, როგორც ადვოკატის, მიზანი იყო, რომ ნაფიცი მსაჯულებისთვის მეჩვენებინა ეს სიმართლე და არ მიგვეცა პროკურორებისთვის ფაქტების დამახინჯების საშუალება.

_ ტარიელ, არაერთი გახმაურებული საქმის ადვოკატი ხართ, სადაც თქვენი დაცვისქვეშ მყოფი პირი გათავისუფლებულა... ზოგადად, რა არის ადვოკატისთვის საქმის მოსაგებად ყველაზე მნიშვნელოვანი ასპექტი?

_ ადვოკატი ყოველდღიურად უნდა ავითარებდეს პროფესიულ უნარ-ჩვევებს, თუმცა ეს არაა საკმარისი საქმის მოსაგებად.

საქმის მოსაგებად მთავარია გულწრფელობა. ნაფიცმა მსაჯულმა ადვოკატში არ უნდა დაინახოს ადამიანი, რომელიც  ცდილობს, ისინი რამეში დაარწმუნოს. ნაფიცმა მსაჯულმა ადვოკატში უნდა დაინახოს ადამიანი, რომელიც რაიმეში კი არ არწმუნებს, არამედ ცდილობს, დაანახოს სიმართლე.

ადვოკატი თავისუფალი უნდა იყოს ყოველგვარი სიყალბისგან. ადვოკატის სიყალბეს ნაფიცი მსაჯული რაღაც ეტაპზე აუცილებლად შეამჩნევს და ასეთ დროს საქმის მოგებაზე ფიქრიც კი წარმოუდგენელია.

ინტელიგენციის ფაქტორი

 ავტორი: თათია გოჩაძე

2020 წლის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ, ე.წ. ბოიკოტირების ბოლო ბასტიონიც ინგრევა - პარლამენტში, შესაძლოა, შალვა ნათელაშვილიც შევიდეს. ლეიბორისტული პარტიის ლიდერი ამ თემაზე სოციალურ ქსელში გამოკითხვას ატარებს. „მას შემდეგ, რაც ყველა ოპოზიციურმა პარტიამ პარლამენტში შესვლით აზრი დაუკარგა ბოიკოტს, ფიქრობთ თუ არა, რომ ლეიბორისტულმა პარტიამ უნდა გამოიყენოს თავისი მანდატი და შესაბამისად, მე შევიდე პარლამენტში?" - კითხულობს ნათელაშვილი, რომელიც 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნების შედეგად მიღებული ერთი მანდატის გამოყენებაზე 6 იანვარს ალაპარაკდა.

ნათელაშვილის ამ პოზიციას უკვე გამოეხმაურა საპარლამენტო უმრავლესობის დეპუტატი, გიორგი ხელაშვილი, რომელმაც განაცხადა:

„ყველაფერი ჯდება კონსტიტუციისა და კანონის ფარგლებში. შესაბამისად, თუ არსებობს საფუძველი იმისთვის, რომ შალვა ნათელაშვილს შეუწყდეს უფლებამოსილება, ეს უფლებამოსილება კანონის მიხედვით იქნება შეწყვეტილი“.

რატომ დაიწყო ფიქრი საკანონმდებლო ორგანოში შესვლაზე ქვეყნის პირველმა ლეიბორისტმა, რომელიც ამ გადაწყვეტილების გამო, კოლეგებს კრიტიკის ქარ-ცეცხლში ატარებდა? -  „ვერსია“ ლეიბორსტული პარტიის ერთ-ერთ ლიდერს, გიორგი გუგავას ესაუბრა:

- ეს გადაწყვეტილება ჯერ მიღებული არ არის, მაგრამ გეტყვით, რამ გამოიწვია ამაზე ფიქრი - ერთ-ერთი მთავარი იდეოლოგები ვიყავით, რომ საერთო ოპოზიციური ფრონტი შემდგარიყო. ბოიკოტირება ინსტრუმენტი იყო, რათა მიგვეღო ახალი არჩევნები, რაც უმტკივნეულო საშუალება იქნებოდა, რომ არ გვეპატიებინა გაყალბებული არჩევნები და არალეგიტიმური პარლამენტი. მოგეხსენებათ, დაირღვა ეს შეთანხმება და ხელი მოაწერეს ე.წ. მიშელის დოკუმენტს, მაგრამ ჩვენ მაინც დავრჩით ბოიკოტში იმ იმედით, რომ ნახავდნენ, რა მძიმე შედეგი დადგებოდა და მართლაც, ასე მოხდა. მმართველმა ძალამ არ შეასრულა შარლ მიშელის დოკუმენტის ერთი მუხლიც, გააყალბეს თვითმმართველობის არჩევნებიც და ამ შემთხვევაშიც გვეგონა, რომ შეიძლებოდა, საერთო ბოიკოტირება შემდგარიყო, რადგანაც პირობებს არ ასრულებს ხელისუფლება. თუ ბოიკოტი საერთო ოპოზიციური არაა, სამწუხაროდ, მნიშვნელობას კარგავს. ეს ჩვენი აკვიატება ხომ არაა? - პოლიტიკური ინსტრუმენტია და აქედან გამომდინარე, დავიწყეთ ფიქრი, რომ ჩვენს პარტიას გამოეყენებინა ეს ტრიბუნა, თუნდაც მხილებისთვის, რათა პირდაპირ გვეთქვა სათქმელი. ამასთან დაკავშირებით, დავიწყეთ საზოგადოებრივი აზრის გამოკვლევა. საბოლოო გადაწყვეტილებას მიიღებს პოლიტიკური კომიტეტი. გამოკითხვა სოციალურ ქსელში, შალვა ნათელაშვილის ოფიციალურ გვერდზე მიმდინარეობს.

- გამოკითხვის არსებული მონაცემებით, პარლამენტში შესვლის მომხრეები სჭარბობენ თუ მოწინააღმდეგეები?

- ამ გამოკითხვას საკმაოდ დიდი აჟიოტაჟი მოჰყვა და უმეტესობა ნათელაშვილის პარლამენტში შესვლას მოითხოვს. ხმები ბოლოს დაითვლება, გაანალიზდება და უახლოეს დღეებში, გადაწყვეტილებასაც მივიღებთ.

- ბატონო გიორგი, საპარლამენტო უმრავლესობაში ნათელაშვილის საპარლამენტო უფლებამოსილების შესაძლო შეწყვეტაზე მიანიშნეს...

-  ეს იმას ნიშნავს, რომ შეშფოთდნენ, შალვა ნათელაშვილის იმდენად შეეშინდათ, რომ წინასწარ დაიწყეს განცხადებების გაკეთება, შევუზღუდავთ უფლებამოსილებასო. პოლიტიკური ბოიკოტი მსოფლიოში აღიარებული პრაქტიკაა და გათვალისწინებულია ჩვენი კანონმდებლობითაც. ეს გაცდენა და სამუშაოზე არსიარული კი არა, პოლიტიკური პოზიცია იყო იმ გაყალბებული არჩევნების გამო, რასაც ხელისუფლება სჩადის. იმდენად შოკში ჩავარდნენ, რომ რეპრესიული ღონისძიებების გატარება დაიწყეს, რაც ჩვენს მიმართ არახალია. ალბათ, გახსოვთ, ამ ბოიკოტირების გამო, წაგვართვეს კომისიის წევრების დანიშვნის უფლება 3800 უბანზე, წარმომადგენლების დაფინანსება შეგვიწყვიტეს, სარეკლამო დრო შეგვიზღუდეს და ა.შ. პერსონალური სანქცირება მოუწყვეს ჩვენს პარტიას!

- ამ დრომდე, შალვა ნათელაშვილი მკაცრად გამორიცხავდა პარლამენტში შესვლას და თქვენც, ჩემთან ინტერვიუში, უმწვავესად აკრიტიკებდით ოპოზიციას პარლამენტში შესვლის გამო, მოსყიდულსა და მოღალატეს ეძახდით... ახლა პოზიცია რატომ შეიცვალეთ?

- ახლაც იმავე პოზიციაზე ვარ! რომ შემდგარიყო საერთო ბოიკოტირება, შესაძლებელი იქნებოდა რეჟიმის უმტკივნეულოდ ჩამოშლა, მივიღებდით ახალ არჩევნებს და გამარჯვებული გამოვიდოდა ოპოზიცია, მაგრამ როგორც ნახეთ, ეს ბოიკოტირება არ შედგა და ჩვენ დავრჩით მარტოობაში ანუ თვითგვემა გამოგვდის, რადგან ამის გამო ჩვენ დავისაჯეთ! პარტია ფუნქციონალური ორგანიზაციაა და მას გარკვეული საშუალება სჭირდება, რომ იმოქმედოს და შედეგს მიაღწიოს. ოპოზიციას კი ყველაფერ ამაზე დიდი რეაქცია არ ჰქონია და ერთადერთი, ოფიციალურად დასჯილი, აკრძალული პარტია ვართ! ერთი არჩევნები გაყალბდა, მეორე არჩევნები გაყალბდა, შარლ მიშელის დოკუმენტი თავზე გადაახიეს და მაინც ვერ გამოვიდნენ!.. სამწუხაროდ, მარტოობაში გამოვდივართ დასჯილი, ამიტომ დავიწყეთ ფიქრი, ხომ არ გამოვიყენოთ ეფექტურად ტრიბუნა მხილებისა და ჩვენი იდეების შესაბამისი კანონპროექტების წარდგენისთვის? იმის ილუზია არ გვაქვს, რომ რიხინ-რიხინით გავა ჩვენი საკანონმდებლო ინიციატივები, მაგრამ ბრძოლას ყოველთვის აქვს აზრი. შემიძლია, ამის მაგალითი მოგიყვანოთ ელექტროენერგიასთან დაკავშირებით - მთელი ახალი წლის დღეებში, პრაქტიკულად, არ დაგვისვენია და ვიბრძვით ამ საკითხთან დაკავშირებით (ორ-ორი ქვითარი რომ მოვიდა და ტარიფები გაიზარდა), რის შედეგადაც შევაჩერებინეთ ანუ 2 ქვითარი ვისაც მიუვიდა და არ გადაუხდია, ელექტროენერგიას არ შეუწყვეტენ! დღეს გამოაცხადეს, რომ სუბსიდირება აღდგება, რაც ჩვენი დამსახურებაა და ა.შ.

დღეს რომ გამოაცხადონ ოპოზიციურმა პარტიებმა საერთო ბოიკოტირება, პირველი მედროშეები ჩვენ ვიქნებით...

- ისე, ნაციონალურ მოძრაობაშიც მსჯელობენ საპარლამენტო ბოიკოტის შეწყვეტაზე...

- მნიშვნელოვანი იქნებოდა საერთო ბოიკოტირება, მაგრამ არ შედგა და რა ვქნათ?! მარტო ჩვენი ბოიკოტირება რომ რამეს შველოდეს, რა თქმა უნდა, გავაგრძელებდით, მაგრამ ასე არ არის...

- ბატონო გიორგი, თქვენი ამომრჩევლის თვალით შეხედეთ ამ პროცესს - აღნიშნული გადაწყვეტილება საკუთარ პრინციპზე უარის თქმა არ გამოდის ნათელაშვილისა და თქვენი პარტიის მხრიდან?

-  პრინციპზე უარის თქმა როგორ გამოდის, როდესაც ვამბობთ, რომ ბოიკოტირება არის ინსტრუმენტი, რათა მიგვეღო ახალი არჩევნები?! მარტო დავრჩით ამ ბოიკოტირებაში და როგორაა ეს, პრინციპზე უარის თქმა?! შეგიძლიათ, განწყობა ნახოთ იმ გამოკითხვაში. რამდენიმე ათასი ადამიანის პოზიციაა დაფიქსირებული და, პრაქტიკულად, ერთსულოვანი მხარდაჭერაა, რომ შევიდეს პარლამენტში და სიმართლე უთხრას ხელისუფლებას პირში. ამის მთქმელიც არავინ დარჩა პარლამენტში, მე რომ მკითხოთ.

- კეთილი... მნიშვნელოვანი პროცესები ვითარდება ერთიან ნაციონალურ მოძრაობაში, პარტიის ხელმძღვანელ პოსტებზე დიდი გადალაგებაა და როგორც ამბობენ, მწვავე საპროტესტო გამოსვლებისთვის ემზადებიან... ამ პროცესს როგორ აფასებთ?

- ვერ დავიწყებ პარტიის შიდა პროცესების შეფასებას, მაგრამ შემიძლია, გითხრათ, რომ ჩვენ გვაქვს ჩვენი გზა. ლეიბორისტული მოძრაობა სოციალური სამართლიანობის მემარცხენე-ცენტრისტული პარტიაა, ეს ორი პოლიტიკური ძალა კი - „ოცნება“ და ნაციონალური მოძრაობა, ერთი ხის სხვადასხვა განშტოებაა. მათ პოლიტიკასა და დამოკიდებულებას შორის განსხვავება არ არის. ის პოლიტიკა გრძელდება, რომელმაც დააქცია ქვეყანა! უბრალოდ, ამათ მოდერნიზება გააკეთეს, გნებავთ, არჩევნების გაყალბების, ლიბერალური ეკონომიკური პოლიტიკის, რაც იწვევს ხალხის გაღარიბებას, მართლმსაჯულების ჩამოშლას, პოლიტიკური ბალანსის დარღვევას. ამ პოლიტიკას წინა ხელისუფლებაც ახორციელებდა და დღევანდელიც! დენის ტარიფების გაძვირება იმათ დაიწყეს და ამათ გააგრძელეს ანუ მათ შორის იდეური განსხვავება არ არსებობს, ისინი მხოლოდ ადგილისთვის იბრძვიან და ჩვენი მიზანია, რომ ქვეყანაში არსებითაც შეიცვალოს პოლიტიკური სისტემა; სიკეთე და დოვლათი, რაც ქვეყანას გააჩნია, სამართლიანად გადანაწილდეს მოსახლეობაზე, რაც განაპირობებს სამართლიანი არჩევნების ჩატარებას და თავისუფალი მართლმსაჯულების შექმნას, ქვეყნის სტაბილურობას და ა.შ.

რაც შეეხება მიხეილ სააკაშვილის ჩამოსვლას, მართალია, ის პოლიტპატიმარია და მისი განთავისუფლება ერთ-ერთმა პირველებმა მოვითხოვეთ, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ უდანაშაულოა, მაგრამ გვერდით რომ ჰყავდეს მას დღევანდელი ხელისუფლების წარმომადგენლები, მაშინ იქნებოდა სამართლიანობა. მიკერძოებული სამართლიანობა ხორციელდება და იმიტომაცაა ის პოლიტპატიმარი, მაგრამ მისმა ჩამოსვლამ, გარკვეულწილად, გააძლიერა ეს ხელისუფლება. შუაში გაყვეს პოლიტიკური ველი...

- მოკლედ, სააკაშვილის ჩამოსვლამ პარტიების ე.წ. შუა გაკრეფის პროცესი გააძლიერა, არა?

-  ორივე პოლიტიკური ძალა ამას ხელს უწყობს. მათი მიზანია, გაიყონ პოლიტიკური ველი, ეძიძგილაონ ერთმანეთს. ისინი ერთმანეთს კვებავენ და რაც უფრო აქტუალური იქნება მიხეილ სააკაშვილი, მით გადაფარავს ხელისუფლება იმ პრობლემებს, რომლის წინაშეც დგას ქვეყანა. სიღარიბე კატასტროფული შედეგებით იზრდება, ამ ერთ წელიწადში, 120 000-ით გაიზარდა სოციალურად დაუცველი სტატუსის მქონე ადამიანთა რაოდენობა და მილიონს გადააჭარბა. არის ერთი პატარა მდიდარი ფენა, დანარჩენები კი სიღარიბესა და სიღატაკეში ვართ. სოციალური უფსკრული ამ ფენებს შორის იზრდება და ეს საკითხები რომ გადაიფაროს, მიდის ძიძგილაობა ერთმანეთს შორის. სამწუხაროდ, საზოგადოების საკმაოდ სოლიდური ნაწილი ამასაა აყოლილი და ამით ხდება ბიპოლარული პოლიტიკური სისტემის ჩამოყალიბება, რომლებიც ერთმანეთს კვებავენ.

- ბატონო გიორგი, თვეების განმავლობაში, თქვენი პარტიის ოფისში ვხედავდით ნაციონალური მოძრაობის წარმომადგენლებს, რომლებიც სხვა პარტიებთან ერთად, ჩართულნი იყვნენ საერთო მოლაპარაკებაში. ახლა რატომ გაემიჯნეთ ენმ-ს და ამ პარტიის მიმართ თქვენი პოზიცია რატომ გამწვავდა?

- ჩვენ ყოველთვის გამიჯნული ვიყავით. იმ საერთო ოპოზიციურ შეკრებებში მხოლოდ ენმ კი არა, მთელი ოპოზიციური სპექტრი იყო, შეკრების მიზანი კი ის გახლდათ, რომ მიგვეღო პროპორციული საარჩევნო სისტემა და შეთანხმებას მივაღწიეთ. 30%-მდე ჩამოვიყვანეთ და მომავალში სრულად პროპორციული სისტემით ჩატარდება არჩევნები... მეორე მიზანი იყო პოლიტპატიმრების განთავისუფლება, რასაც ასევე მივაღწიეთ. შემდეგ, როცა ბოიკოტირება იყო საჭირო, იქ დაარღვიეს პირობები და წარმოაჩინეს სახე. ჩვენ მათთან კოალიციაში არასდროს ვყოფილვართ და ჩვენს შორის მუდმივად იყო ის განსხვავებები, რაც დღეს არის.

- რა პოზიცია გაქვთ ვადამდელ არჩევნებთან დაკავშირებით ანუ რომ დაიწყოს ენმ-მ აქციები ვადამდელი არჩევნების მოთხოვნით, ლეიბორისტული პარტია შეურთდება?

- ესაა ფარსი და ამ მოთხოვნით აქციას ჩვენ არ შევუერთდებით!