27 ოქტომბერს მმართველი პარტია აქციას გამართავს. „ქართულ ოცნებაში“ აცხადებენ, რომ დემონსტრაცია მასშტაბური იქნება და მას ბევრი ადამიანი შეუერთდება. ალბათ, ძნელი მისახვედრი არაა, რომ ეს აქცია მეორე ტურამდე რამდენიმე დღით ადრე მიხეილ სააკაშვილისა და ნაციონალური მოძრაობის წინააღმდეგაა მიმართული, ამიტომ „ვერსია“ დაინტერესდა, შეუერთდებიან თუ არა ამ პროტესტში მმართველ ძალას სხვა ოპოზიციური პარტიები. ეს კითხვა ლეგიტიმური თუნდაც იმიტომაა, რომ ერთიანმა ნაციონალურმა მოძრაობამ მიხეილ სააკაშვილის გათავისუფლების მოთხოვნით რუსთაველზე 14 ოქტომბერს მასშტაბური აქცია გამართა, სადაც მართალია, აქციის თანაორგანიზატორი არც ერთი სხვა პარტია არ ყოფილა, თუმცა აქციაზე ვიხილეთ არაერთი ოპოზიციონერი, რომლებიც შუერთდნენ ენმ-ის პათოსსა და მოთხოოვნას. ამიტომ დავინტერესდით, ხომ არ უცხადებს სოლიდარობას „ქართულ ოცნებას“ რომელიმე ოპოზიციური პარტია მიხეილ სააკაშვილის წინააღმდეგ დაგეგმილ საპროტესტო დემონსტრაციაში? ჩვენმა კითხვამ რესპონდენტები ცოტა გაანერვიულა, თუმცა გასაკვრია, რატომ...

 „ვერსიას“ „პატრიოტთა ალიანსში“ განუმარტეს, რომ 27 ოქტომბრის აქციას არ შეუერთდებიან.

პარტია „მოქალაქეების“ ერთ-ერთმა ლიდერმა, ლევან იოსელიანმა კი კითხვაზე ასე გვიპასუხა:

„ეს საერთოდ რა კითხვაა?! რატომ გაგიჩნდათ ეგ კითხვა?! რატომ უნდა წავიდეთ ჩვენ „ქართული ოცნების“ აქციაზე? რა თქმა უნდა - არა!“

საპარლამენტო ოპოზიციის კიდევ ერთი წარმომადგენლის „გირჩის“ ერთ-ერთი ლიდერის, ვახო მეგრელიშვილის, კომენტარი ასეთია:

„ეს არის ჩვეულებრივი დაპირისპირება არჩევნების წინ ორ პარტიას შორის. ჩვენ ამდენი ხანია, ვცდილობთ, რამენაირად შევინარჩუნოთ იდენტობა და გადავრჩეთ ამ უცნაურ ბრძოლაში. მთელი პრობლემა გვგონია ის, რომ ასეთი აქციებით მიმდინარეობს საარჩევნო კამპანიები. ქვეყანაში გაყოფილია ადამიანების ორი ჯგუფი, ისინი თითქმის ერთი და იგივე აზრზე არიან საკითხების უმრავლესობის მიმართ. ერთადერთი განსახვავება ამ უზარმაზარ ჯგუფს აქვს ის, ვინ მიაჩნიათ ნაკლებად საშიშად, რომ ანდონ სახელისუფლებო სისტემა, ერთ ჯგუფს ასეთად ივანიშვილი მიაჩნია, ხოლო მეორეს - სააკაშვილი“.

თათია გოჩაძე

30 ოქტომბერს საქართველოს 20 ქალაქში ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების მეორე ტური იმართება. ოპოზიციური კანდიდატები კი ამომრჩეველს საკუთარი ჩრდილოვანი კაბინეტის შემადგენლობას აცნობენ. დედაქალაქის მერობის კანდიდატმა ნიკა მელიამ თბილისის მთავრობის კოალიციური შემადგენლობა უკვე წარადგინა, სადაც ვერ მოხვდა „სტრატეგია აღმაშენებელი“. რა გახდა ამის მიზეზი? - საკითხის გასარკვევად პარტიის ერთ-ერთ ლიდერს, სერგო ჩიხლაძეს დავუკავშირდით:

 _ ბატონო სერგო, მელიას მიერ დაკოპლექტებულ კოალიციურ ჩრდილოვან კაბინეტში წარმოდგენილი არ ხართ. რატომ? ეს არ იყო თქვენი სურვილი თუ მათგან არ მიიღეთ შემოთავაზება?

_ ზოგადად, რა თქმა უნდა, კოალიციური მთავრობები იქნება და ერთპიროვნული მმართველობები დასრულებულია, უბრალოდ, ასე განაწილდა როლები, რომ ჩვენ ყველანაირად ვეხმარებით ოპოზიციას მეორე ტურში გამარჯვებისთვის საარჩევნო კომისიის წევრებით, ოპოზიციური ამომრჩევლის მობილიზებით და ა.შ. ვთანამშრომლობთ, მაგრამ არაფერი ამაში გასაკვირი არაა. ყველამ გაინაწილა საკუთარი როლი და ფუნქცია. საბოლოო ჯამში, პირდაპირ გეტყვით, რომ დედაქალაქში კი არა, მთელ ქვეყანაში იქნება კოალიციური მმართველობა და ჩვენც ვიქნებით მისი წევრი. კონსულტაციები მუდმივად გვაქვს ნიკა მელიასთან, ოპოზიციის სხვა ლიდერებთან და მთავარი ამოცანაა მეორე ტურში ოპოზიციური კანდიდატების გამარჯვება.

_ როდესაც კოალიციურ მმართველობაზეა საუბარი, მნიშვნელოვანია თუ არა, რომ ყველა პარტიას, რომელსაც არსებულ პოლიტიკურ პროცესებში სიტყვა ეთქმის, იყოს წარმოდგენილი მმართველ პოზიციებზე? გასაგებია, რომ თანამშრომლობთ, მაგრამ თითქოს, „სტრატეგია აღმაშენებელი“ მიმდინარე პოლიტიკურ პროცესებში აღარ ჩანს და პასიურობს, რა არის ამის მიზეზი?

_ არ ვპასიურობთ, პირიქით, ძალიან აქტიურად ვართ რეგიონებში, სხვადასხვა ადგილას... ყველამ თავის საქმე უნდა აკეთოს მოწოდების, კოორდინაცის, ტელევიზიაში გამოჩენის დონეზე... ვფიქრობ, რომ საკმაოდ აქტიურად ვჩანვართ, ჩვენს ფუნქციებს ვასრულებთ და პროცესში ჩართული ვართ ყველანაირი რესურსით.

_ კი, მაგრამ არჩევნების შემდეგ თქვენი პარტიის ლიდერი, გიორგი ვაშაძე, პრესაში აღარ ჩანს. რა არის ამის მიზეზი?

_ გიორგი ვაშაძე საზღვარგარეთაა და კვირის ბოლოს ჩამოვა. შესაბამისად, საზღვარგარეთიდან ვერ იაქტიურებს და სხვათა შორის, ძალიან აქტიურად ურთიერთობს დიპლომატიურ კორპუსთან და ძალიან აქტიური აზრთა გაცვლა-გამოცვლა ხდება.

_ გასაგებია. ბატონო სერგო, სააკაშვილის საქართველოში ჩამოსვლამდე გიორგი ვაშაძემ განაცხადა, „ვინც არეულობას შეეცდება, ყურებს დავაჭრით სუყველას“-ო... ახლა რა პოოზიცია აქვს თქვენს პარტიას მიხეილ სააკაშვილის პატიმრობასთან დაკავშირებით?

_ სააკაშვილის დაკავების პირველივე დღესვე გააკეთა განცხადება გიორგი ვაშაძემ და ჩვენი პარტიის პოზიციააა, რომ მიხეილ სააკაშვილი არის პოლიტიკური პატიმარი და რა თქმა უნდა, პოლიტიკური დევნა ამ ქვეყანაში უნდა დასრულდეს.

მე, როგორც ჯანდაცვის სფეროდან მოსული ადამიანი, განსაკუთრებულ ყურადღებას გავამახვილებ მის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე და ყველაფერს ვაკეთებთ სამედიცინო წრის წარმომადგენლები, რომ მას გაეწიოს სათანადო მონიტორინგი, მეთვალყურეობა სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში, რაზეც არაერთხელ გავაკეთეთ განცხადება.

_ „სტრატეგია აღმაშენებელი“ რატომ არ შეუერთდა ენმ-ის მიერ მიხეილ სააკაშვილის გათავისუფლების მოთხოვნით გამართულ აქციას?

_ მე ვიყავი ამ აქციაზე, ასევე ბევრი ჩვენი თანამებრძოლი იყო ჩვენი პარტიიდან. პოლიტიკური პარტიების გადაწყვეტილება იყო, რომ არ ვიყავით ამ აქციის თანაორგანიზატორი და მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ ყველას ინდივიდუალურად გადაწყვეტდა, მივიდოდით თუ არა ამ აქციაზე და ჩვენი პარტიიდან ვიყავით წარმოდგენილი, რადგან სრულად ვიზიარებთ პათოსს, რასაც ჰქვია პოლიტიკური დევნის შეწყვეტა ამ ქვეყანაში, სამართლიანი სასამართლო და პოლიტიკური პატიმრის, ამ შემთხვევაში, სააკაშვილის გათავისუფლება.

_ მეორე ტურამდე მნიშვნელოვანია არჩევნების პირველი ტურის შედეგების გაანალიზებაც, სადაც თქვენმა პარტიამ კარგი შედეგი ნამდვილად ვერ აჩვენა მიუხედავად იმისა, რომ არჩევნებამდე ამომრჩევლის წინაშე „მესამე ძალის“ სახელით წარსდექით. როგორ ფიქრობთ, გახარიამ ჩაანაცვლა ის ადგილი, რაც გინდოდათ დაგეკავებინათ?

_ არ ვფიქრობ, რომ გახარიამ ჩაანაცვლა. რა თქმა უნდა, დაგეთანხმებით, რომ კარგი შედეგი არ იყო, ნამდვილად არ ვართ კმაყოფილი, თუმცა 8 სხვადასხვა მუნიციპალიტეტში მოვიპოვეთ ზოგგან 1, ზოგგან კი 2 ადგილი. თბილისის საკრებულოში ადგილები არ მოგვიპოვებია. ზოგადად, მთლიანობაში საკმაოდ ცუდი შედეგი დადგა და ამას, რა თქმა უნდა, თვითკრიტიკულად უნდა შევხედოთ, მაგრამ ეს ბევრი მიზეზითაა განპირობებული. ეს არის გარეფაქტორები, რაც ყველა პარტიას შეეხო, როგორიცაა ის ძალადობრივი გარემო, სიძულვილის ენა, რასაც ხელისუფლება აჟღერებდა, ზეწოლა პარტიის წევრებზე და ა.შ. რა თქმა უნდა, ამან თავის როლი ითამაშა, მაგრამ აქვე დავძენ, რომ მე პირადად საკმაოდ თვითკრიტიკული ვარ და შესაბამისად, ჩვენი სტრატეგია, ტაქტიკა გადასახედია და ამის ანალიზი მიმდინარეობს პარტიაში და შესაბამის დასკვნებსაც გამოვიტანთ. ფაქტია, რომ შემდეგი არჩევნებისთვის უკეთესი მომზადებით, სტრატეგიითა და განახლებული ხედვებით უნდა წარვდგეთ ამომრჩევლის წინაშე.

_ მეორე ტურში თქვენი პარტია მხარდაჭერას უცხადებს ოპოზიციურ კანდიდატებს?

_ კი, ჩვენ მკაფიოდ განვაცხადეთ, რომ ყველა ადგილას მეორე ტურში მხარდაჭერას ვუცხადებთ ოპოზიციურ კანდიდატს და ყველაფერს გავაკეთებთ ჩვენი რესურსებით, რომ ოპოზიციური კანდიდატების გამარჯვებაში შევიტანოთ წვლილი. მთავარია მეორე ტურში გამარჯვება და ჩვენი მიზანია, დაიწყოს „ქართული ოცნების“, როგორც ხელისუფლების, დემონტაჟი ამ ქვეყანაში.

5-7 ნოემბერს, აზერბაიჯაანის დედაქალაქი ძიუდოისტთა გრანდ სლემს უმასპინძლებს. თავდაპირველად ცნობილი იყო, რომ ბაქოში ქართული დელეგაცია უძლიერესი შემადგენლობით უნდა წასულიყო, მაგრამ გუნდს ერთი-მეორის მიყოლებით გამოაკლდნენ მსოფლიოს ჩემპიონები ლუხუმ ჩხვიმიანი, ლაშა შავდათუაშვილი და გურამ თუშიშვილი. აზერბაიჯანში ორ გოგონასაც უნდა ეასპარეზათ, მაგრამ მარიამ ჯანაშვილი და მზია ბებოშვილი ბაქოშ აღარ თუ ვეღარ მიდიან. ასეთი დანაკლისის მიუხედავად, ჩვენი გუნდის შემადგენლობა ხელწამოსაკრავი ნამდვილად არ გახლავთ. აზერბაიჯანში საქართველოს სახელს ჯაბა პაპინაშვილი (-60კგ.), ვაჟა მარგველაშვილი, ბაგრატ ნინიაშვილი (-66კგ.), ჯუმბერ მელაძე (-73კგ.), თორნიკე ფოლადაშვილი, გიორგი შერაზადიშვილი (-81კგ.), ლაშა ბექაური, ბექა ღვინიაშვილი (-90კგ.), ონისე სანებლიძე, მიხეილ ჯაფარიძე  (100კგ.) დაიცავენ.

ბარემ იმასაც გეტყვით, რომ ძიუდოს ფედერაცია გოგონებისთვის სპეციალური პროგრამის განხორციელებას იწყებს. ეს იმ პროგრამის ანალოგია, რომელიც ვაჟთა გუნდში განხორციელდა და შედეგი მოიტანა. იმედია, ფედერაციის მიერ წამოწყებული ახალი პროგრამა გოგონებშიც ასეთივე წარმატებული იქნება.

 კახა მიქაია: „სააკაშვილის საქართველოში დაბრუნებამ გახარია დააზიანა“

მამუკა არეშიძე: „ეს ჭიდაობა, დიდი ხანია, უშედეგოდ მიმდინარეობს!“

თათია გოჩაძე

ოკუპირებული აფხაზეთის თვითაღიარებული რესპუბლიკის ე.წ. ეკლესიამ, საქართველოსა და რუსეთის პატრიარქებს, საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიისგან დამოუკიდებლობის მიღების მოთხოვნით მიმართა. „აფხაზეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის სახელით“ რეგისტრირებულმა ეპარქიის საეკლესიო საბჭომ (АПЦ) საქართველოს საპატრიარქოსგან საპასუხო წერილი მიიღო, სადაც  მღვდელმსახურ ბესარიონ აპლიას საქართველოს პატრიარქის მდივანი, დეკანოზი მიხეილ ბოტკოველი პრობლემური საკითხების თბილისში განხილვას სთავაზობს.

ე.წ. აფხაზური ეკლესიის ხელმძღვანელმა, ბესარიონ აპლიამ საქართველოს საპატრიარქოს ამ შეთავაზებას „მზაკვრობა“ უწოდა და განაცხადა: „სადაც გკლავენ, განადგურებენ, იქ წასვლა და საუბარი არ ღირს, ეს არის ჩემი განმარტება“.

საგულისხმოა, რომ მიმდინარე წლის თებერვალში, ბესარიონ აპლიამ „აფხაზეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის“ სტატუსის განსაზღვრამდე მსახურება შეაჩერა, თუმცა მალევე განაახლა და თქვა, რომ რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესია აფხაზეთში, ავტონომიური ეკლესიის ჩამოყალიბებაში დაეხმარება. თებერვალში ამ საკითხზე „ვერსიამ“ ვრცელი სტატია  - „ახალი რუსული ბომბი - ოკუპირებული აფხაზეთის ტაძრებში ღვთისმსახურება დროებით შეწყდა!“ გამოაქვეყნა.

საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია აფხაზეთს თავის კანონიკურ ტერიტორიად მიიჩნევს, - ასე თვლის მსოფლიოს ყველა მართლმადიდებელი ეკლესია, მათ შორის, მოსკოვის საპატრიარქოც.

რატომ აქტიურდება „აფხაზეთის ეკლესიის“ დამოუკიდებლობის საკითხი სწორედ მაშინ, როცა საქართველოში პოლიტიკური ვითარება მეტ-ნაკლებად არამდგრადია და ხომ არ დგას ყველაფერ ამის უკან რუსული ინტერესი? - ამ თემაზე „ვერსია“ მამუკა არეშიძეს ესაუბრა:

 - რუსეთი ყოველთვის ცდილობს, რომ საქართველოში შექმნილი პოლიტიკური კრიზისი გამოიყენოს, მაგრამ ამ თემას კომპლექსურად უნდა მივუდგეთ, რადგან რუსეთს მხოლოდ ეს საკითხი არ წამოუწევია. ძალიან მნიშვნელოვანია საზღვრების, აფხაზებსა და ოსებთან პირდაპირი მოლაპარაკების საკითხი, რა თქმა უნდა, რუსეთის კულუარული კურატორობის ქვეშ. ასევე, საგულისხმოა, მაგალითად, „3+3“-ის ფორმატი, რომელსაც ერდოღანს ახმოვანებინებს და ა.შ. მოკლედ, ეს კომპლექსური მიდგომაა, რომელსაც სამხრეთ კავკასიაში რუსეთის გავლენების გაძლიერება ჰქვია. ყარაბაღის მოვლენებიდან გამომდინარე, ყველაფერი ეს ინტენსიურად იმიტომ აქტიურდება, რომ რუსეთმა, მართალია, ბევრი რამ დაიბრუნა, რაც 2000-იანი წლების დასაწყისში დაკარგა და ასევე, დაბრუნდა აზერბაიჯანში სამხედრო პოლიტიკური წარმომადგენლობის თვალსაზრისით - სამხედრო ნაწილები განალაგა ყარაბაღის ტერიტორიაზე, მაგრამ ისე მოხდა, რომ იქ, 100-წლიანი პაუზის შემდეგ, თურქეთიც დაბრუნდა. საერთოდ, სამხრეთ კავკასიაში თურქეთი დღეს ძალიან ინტენსიურად მუშაობს, განსაკუთრებით კი - აზერბაიჯანში, რათა მაქსიმალურად განიმტკიცოს საკუთარი მდგომარეობა. სხვათა შორის, აზერბაიჯანული არმიის მთელი სამხედრო ხელმძღვანელობა, პრაქტიკულად, თურქეთის ხელშია და იმ ფონზე, როცა დასავლეთი ამოვარდნილია სამხრეთ კავკასიური ინტენსიური პოლიტიკიდან, რუსეთისთვის მნიშვნელოვანია, რომ დასავლეთს უკან დაბრუნების საშუალება არ მისცეს. დასავლეთის ინტერესების გამტარებელი კი რეგიონში საქართველოა, ამიტომ კრემლს უნდა, საქართველოში ისეთი ვითარება შექმნას, მუდმივად პოლიტიკური დისკომფორტი და დასავლეთის მიმართ გარკვეული გაუცხოება იყოს. რუსეთისთვის მთავარი ძალის დემონსტრირება და ტანკებით სირბილია. მას დასავლური პოლიტიკის ნარატივები რომ გადაეღო, მაშინ შეძლებდა მღვრიე წყალში უფრო მეტი თევზის დაჭერას, მაგრამ რაც არ იცის, არ იცის.  

- აფხაზეთში ავტოკეფალიის წამოწევის საკითხს გალში ქართულ ენაზე სწავლების სრულად აკრძალვა, ასევე, ოკუპირებულ ე.წ. სამხრეთ ოსეთში რუსული პასპორტების ხალხისთვის დარიგება ანუ ოკუპირებულ ტერიტორიებზე რუსეთის „რბილი ძალის“ გაძლიერება უძღვოდა. ყველაფერ ამის შესაჩერებლად ქართულმა მხარემ რა უნდა გააკეთოს?

- რაც შეეხება ეკლესიის თემას, ეს „ჭიდაობა“, დიდი ხანია, აბსოლუტურად უშედეგოდ მიმდინარეობს, რადგან რუსეთის ეკლესია შესაბამის ნაბიჯებს არ დგამს და ამის აღიარება არ სჭირდება იმიტომ, რომ მისი გავლენა აფხაზეთში მაინც უზარმაზარია. ამასთან, ბესარიონ აპლიას აფხაზეთში ოპოზიცია ჰყავს - დოროთეიდ ბარის გუნდის სახით, რაც ბერძნული ეკლესიის ერთ-ერთ განშტოებას ექვემდებარება. აპლია, როცა გვარად ჯერ კიდევ ფილია გახლდათ, დიაკვნად ჩვენმა პატრიარქმა აკურთხა. დოროთეიდ ბარის მარჯვენა ხელი, სარსანიაც მღვდლად, ასევე, პატრიარქის მიერაა ხელდასხმული. მოკლედ, იქ ძალიან საინტერესო პროცესები მიმდინარეობს. მათი „ჭიდაობა“, პრინციპში, უშედეგოა, რადგან ბარი დარბოდა კონსტანტინეპოლის საპატრიარქოში, რომ აფხაზეთის ე.წ. ეკლესიის დამოუკიდებლობა ეღიარებინათ, აპლია კი - მოსკოვში...

- გამოდის, რომ ოკუპირებული აფხაზეთის ეკლესიაშიაც გავლენების მოსაპოვებლად რუსეთი და დასავლეთი იბრძვიან?

- პრაქტიკულად, ასეა. უფრო პრევენციაა, რომ დასავლეთი არ ჩაერიოს და აფხაზი მღვდელმთავრების პოზიციის შეცვლა საბერძნეთის ან სხვა დასავლური ეკლესიის მეშვეობით არ მოხდეს.

რაც შეეხება იმას, საქართველოს მხარემ რა უნდა გააკეთოსო, არ ვიცი, როგორ უნდა გიპასუხოთ. ეს თემები იმდენად დავიწყებულია, რომ თქვენს კითხვაზე პასუხიც არ მაქვს, რა შეიძლება გააკეთოს საქართველოს ხელისუფლებამ ამ „რბილი ძალის“ წინააღმდეგ, რომელიც მოქმედებს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე. რბილი კი არა, საკმაოდ უხეში ძალაა ეს და, პრაქტიკულად, გვაქვს სამინისტრო (შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში საქართველოს სამინისტრო), რომლის ფუნქცია კითხვის ნიშნის ქვეშაა. არ ვიცი, რას აკეთებს, რადგან იმ გეგმიდან, რომელიც ჯერ კიდევ 2010 წელს შემუშავდა, აქტიურად მხოლოდ ერთი, სამედიცინო სეგმენტი მუშაობს, მაგრამ ამას ფრაგმენტულად მოაქვს შედეგი და როგორც რესურსს, სახელმწიფო არ იყენებს. დანარჩენი სეგმენტები, რაც ამ გეგმაში იყო გათვალისწინებული, პრაქტიკულად, არ მუშაობს და, ძირითადად, ერთმანეთთან „პოლიტიკანობით“ ვართ დაკავებულნი, ოკუპირებული ტერიტორიების მიმართ კი ჩვენი პოლიტიკა საკმაოდ სუსტია.

ძალიან მნიშვნელოვანია ენერგეტიკული თემა და ესაა ერთადერთი ქმედითი საკითხი. სამი წლის განმავლობაში, აფხაზეთის ენერგოსისტემასთან დაკავშირებით, ძალიან ინტენსიუსი შეხვედრები გვქონდა აფხაზ კოლეგებთან და, სხვათა შორის, მივაღწიეთ იმ შედეგს, რომ დღეს მთელმა აფხაზეთმა იცის, რა მდგომარეობაშია აფხაზეთის ენერგოსისტემა, რომელიც კოლაფსის წინაშე დგას. ისიც იციან, რომ თუ არ შეიცვალა მდგომარეობა და ის შეთანხმება, რომლითაც ქართული მხარე ენგურის პოტენციალის 60%-ს, ხოლო აფხაზური მხარე - 40%-ს იყენებდა, არ ამოქმედდა, რადგან სინამდვილეში, ისინი 80%-ს იყენებენ... ახლა დგება მომენტი, რომ ასე ვეღარ მოიქცევიან!

ძალიან მნიშვნელოვანი იყო აფხაზური საზოგადოების ინფორმირება, თუ რა მდგომარეობაშია იქაური ენერგოსისტემა. ე.წ. მაინინგის, მოძველებული აპარატურისა და სადენების გამო, დენის 30%-ს კარგავენ. ამ დანაკარგის გამოა, რომ გალიდან მოყოლებული, ვიდრე გაგრამდე, ძაბვის ისეთი ცვალებადობაა, რომ ტელეფონს სადენში ვერ ჩართავ. აფხაზური საზოგადოების ბნელი ნაწილისთვის ეს იყო ქართული დივერსიის შედეგი, თუმცა როგორც იქნა, იქაურ პრესასა და საზოგადოებასთან მუშაობით მივაღწიეთ და აფხაზური საზოგადოებისთვის ცნობილი გახდა, რა მდგომარეობაა რეალურად.

აფხაზეთის საზოგადოება აგრესიულად არ არის განწყობილი ქართული მხარის მიმართ, ამ გადაწყვეტილების გამო, რადგან იციან, რომ ეს მათი ბრალია. დღეს რომ „მაინერებზე“ წერენ გაუთავებლად, ესეც ჩვენი დამსახურებაა. აფხაზური მხარე ხვდება, რომ ჩვენთვის უმნიშვნელოვანესია ენგურის საკითხი, რომ ძველი შეთანხმება, რაც 60/40-ს გულისხმობდა, ამოქმედდეს. ეს იყო შვეიცარიელების მიერ დაფინანსებული პროგრამა და ჩართული გვყავდა რუსი ენერგეტიკოსები, რომლებიც მარტივად უხსნიდნენ აფხაზებს, როგორ იღუპებიან ამ ენერგოთავხედობის გამო და გადაუხდელობის გამო, რამ ოდენობის ვალი ედებათ რუსეთის მიმართ.

ყველაფერ ამით, იმის თქმა მინდა, რომ ეს საკითხიც რესურსი იყო და ვფიქრობ, უამრავი რესურსი არსებობს, მათ შორის, ჩვენი დასავლელი პარტნიორების მონაწილეობით, რომელზეც შეიძლება, ხელისუფლებამ შესაბამისი პოლიტიკა ააგოს და თუ მკითხავთ, რა ხდებაო, გიპასუხებთ, რომ არაფერი.  

ბათუმში, ერთ-ერთი საჯარო სკოლის მოსწავლეს თანატოლებმა დამამცირებელი ვიდეო გადაუღეს და სოციალურ ქსელში გაავრცელეს. კადრში ჩანს სავარაუდოდ ნაცემი მოზარდი, რომელსაც სკოლის მოსწავლეები შეურაცხმყოფელი სიტყვებით მიმართავენ და ემუქრებიან. მოზარდის მიმართ განხორციელებული ძალადობის ფაქტზე შინაგან საქმეთა სამინისტრომ გამოძიება მუქარის მუხლით დაიწყო. უწყების ინფორმაციით, სამართალდამცველებმა არასრულწლოვნებთან საგამოძიებო მოქმედებები კანონის დაცვით, მშობლებსა და სოცმუშაკებთან ერთად ჩაატარეს.

 თათია გოჩაძე

 „ვერსია“ აგრძელებს მუშაობას  შიდა ქართლში მომხდარი უმძიმესი საქმის მასალებზე - 13 წლის  მოზარდი გოგონა 53 წლის პაპას გაუპატიურებაში ადანაშაულებს და ჩვენებაში აცხადებს, რომ  მამის მამა მასზე  თითქმის 5 წლის განმავლობაში ძალადობდა. ამის შესახებ ტყუპისცალმა გოგონამ დედას 2021 წლის 10 ოქტომბერს უამბო. 11 ოქტომბერს დედამ საჩივარი პოლიციაში შეიტანა, რომლის საფუძველზეც სისხლის სამართლის საქმე აღიძრა და ძალადობაში ბრალდებული მამაკაციც რამდენიმე საათში დააკავეს. გორის სასამართლომ ბრალდებულს წინასწარი 45 დღიანი პატიმრობა მიუსაჯა.  აღნიშნულ სისხლის სამართლის საქმეზე ჩატარდა ექსპერტიზის კვლევა, რომლის დასკვნა ჯერჯერობით ცნობილი არ არის, თუმცა ბრალდებულის ადვოკატის, ზურაბ თოდუას, ინფორმაციით, ექსპერტიზის მიხედვით, დაზარალებულის საქალწულე აპკის მთლიანობა დარღვეული არაა. აღნიშნულ საკითხზე „ვერსია“ სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტ მაია ნიკოლეიშვილს ესაუბრა:

 _ ქალბატონო მაია, ადვოკატ თოდუას თქმით, ბავშვი ძალადობას ჰყოფს ორ ნაწილად: 8-დან 10 წლამდე ადგილი ჰქონდა გარყვნილ ქმედებას, ხოლო 10-დან 13 წლამდე სავარაუდო მოძალადე დაზარალებულთან მრავალჯერადად ამყარებდა სექსუალურ აქტს. ადვოკატის თქმითვე, ექსპერტიზის მიხედვით, საქალწულე აპკის მთლიანობა დარღვეული არაა. თუ ეს მართალია, შეიძლება, რომ არაერთი სექსუალური აქტის შემდეგ საქალწულე აპკის მთლიანობა შენარჩუნებული იყოს და რა შეიძლება, გამოიკვეთოს ექსპერტიზის დასკვნის მიხედვით?

_ ძალიან მიჭირს ამაზე წინასწარ საუბარი. უმჯობესი იქნება, ექსპერტიზის პასუხის მერე ვისაუბროთ, რეალურად არის თუ არა დარღვევები და იმაზე აეწყოს ნებისმიერი მსჯელობა, მაგრამ ზოგადად, ძალიან საფრთხილოა ამ ასაკში სქესობრივი კავშირის ასე მხოლოდ მონათხრობით მიღება. რა თქმა უნდა, არავის ვამართლებ და თუ მართლა ასე იყო, საშინელებაა, მაგრამ უნდა გავითვალისწინოთ ბავშვთა ასაკი. დღეს ისინი ბევრად განვითარებული არიან, მათ აქვთ წვდომა ძალიან დიდ ინფორმაციაზე, სქესობრივი აქტის დეტალებს ისინი ვიზუალურად იცნობენ ინტერნეტის საშუალებით და აქედან გამომდინარე, აღწერა შესაძლოა, იყოს სინამდვილე და შესაძლოა, იყოს ფანტაზია. ბავშვთა ასაკში ფანტაზია საკმაოდ რთული გასარჩევია და ფსიქოლოგებისთვის ძალიან მძიმე სამუშაოა, რომ გაირჩეს ფანტაზია და რეალობა. ბავშვი ხშირად ფანტაზიას თვითონვე იჯერებს და რეალობად აღიქვამს, ეს ცნობილია ბავშვთა ფსიქოლოგებისთვის.

მახსენდება ერთი ძალიან საშინელი შემთხვევა, რომელიც მოხდა კასპში. გოგონა ამბობდა, რომ ახალგაზრდა მამაკაცმა გააუპატიურა. ეს მამაკაცი დააკავეს, შემდეგ მოხდა ისე, რომ პოლიციის შენობიდან გადაჰყავდათ და ამ დროს ხალხმა გაიტაცა ეს ადამიანი და სოფელმა ჩაქოლა ის. დაიღუპა ეს მამაკაცი და მერე მოვიდა ექსპერტიზის პასუხი, რომ საქალწულე აპკი დარღვეული არ იყო. ასე რომ, ძალიან საფრთხილოა, თუ არ გაქვს უტყუარი მტკიცებულებები და ფსიქოლოგების ძალიან სერიოზული მუშაობის ჩარევის გარეშე, ძალიან ძნელი იქნება მხოლოდ ჩვენებაზე დაყრდნობით გადაწყვეტილების მიღება.

_ თუ საქალწულე აპკი დარღვეული არაა, ექსპერტიზით შეიძლება დადგინდეს სხვა სახის სექსუალური ძალადობა?

_ იქ, სადაც სასამართლო მედიცინის შესაძლებლობები დასრულდება, იხსნება სხვა სპეციალისტების შესაძლებლობა, კერძოდ, ფსიქოლოგების. დაახლოებით მსგავსი შემთხვევა მოხდა უცხოეთში, ერთ-ერთ ქვეყანაში, 8 წლის ბიჭმა თქვა, რომ თანასკოლელები მას ხშირად აუპატიურებდნენ, რასაც აღწერდა დეტალურად. დაზიანება ვერ ვნახეთ იმიტომ, რომ დრო იყო გასული, მაგრამ უხეში დაზიანებები, რომელიც შეიძლება, დარჩენოდა, არ იყო. შემდეგ ჩავერთეთ ჩვენ და ფსიქოლოგები, მოხდა ვიდეოგადაღების ქვეშ მისი გამოკითხვა, უსვამდენენ გარკვეულ კითხვებს. არ მინდა, დეტალებზე ვისაუბრო, მაგრამ ამ გამოკითხვის შემდეგ ცალსახად გაიცა პასუხი, რომ იმას, რასაც ეს ბავშვი ყვებოდა, ადგილი არ ჰქონია და სამწუხაროდ, ეს იყო ფანტაზია, რასაც ეწირებოდა ძალიან ბევრი ადამიანის ავტორიტეტიც. სხვათაშორის, მე მოვითხოვე ბრალდებულების სქესობრივი სიმწიფის განსაზღვრა და აღმოჩნდა, რომ 6 ბავშვიდან სამი სქესობრივ სიმწიფემდე მიღწეული არ იყო, ამ დროს ეს ბავშვი ისეთ დეტალებს აღწერდა, რასაც ის ბავშვები, უბრალოდ, ვერ შეძლებდნენ. მახსოვს, კომისიაში ვიყავით 7 ადამიანი, ვუსვამდით ისეთ კითხვებს, რომელშიც უნდა გაგვეთვალისწინებინა, რომ ის ბავშვი იყო. ამ ყველაფრის ვიდეო გადაღება ხდებოდა და სადაც დამთავრდა სასამართლო მედიცინის, იქ დაიწყო ფსიქოლოგის შესაძლებლობა და ცალსახა გადაწყვეტილება იყო მიღებული. გაირკვა, რომ ამ ბავშვის მიმართ ბულინგი ნამდვილად ხდებოდა, მაგრამ ამ ბავშვმა ბულინგს უკვე მისცა სექსუალური ძალადობის შეფერილობა.

ძალიან რთულია, ადამიანი უსამართლოდ გაწირო, ეს ხომ საშინელებაა და ასევე ღმერთმა ნუ ქნას, რომ თუ მართლა არის ასეთი ადამიანი, ის გარეთ დარჩეს, ძალიან საპასუხისმგებლო საკითხია. ამიტომ მე მაგალითად, ამ შემთხვევაში ჩამოვიყვანდი ბავშვთა ფსიქოლოგებს და პროფაილერ-ვერიფიკატორებს, ვისაც ტყუილის დეტექციის სამუშაო გამოცდილება გააჩნია ბავშვთა ასაკის პირებთან იმიტომ, რომ ასეთ საქმეში შეცდომის დაშვება გამორიცხული უნდა იყოს.  

20 ოქტომბერს შეფასებისა და გამოცდების ეროვნულმა ცენტრმა განმარტა, რომ 2022 წელს აბიტურიენტებს შესაძლებლობას მისცემს, სასურველ საგანმანათლებლო პროგრამებზე სწავლის გასაგრძელებლად აირჩიონ კონკრეტული პროგრამისთვის განსაზღვრული რელევანტური საგანი, რაც აბიტურიენტებს არჩევანის შესაძლებლობას გაუზრდის (მესამე სავალდებულო-არჩევით საგანს, მათემატიკას ან/და ისტორიას, დაემატება საგნები: ლიტერატურა, ფიზიკა, ქიმია, ბიოლოგია, გეოგრაფია, სახვითი და გამოყენებითი ხელოვნება, სამოქალაქო განათლება). ეს არ ნიშნავს, რომ იცვლება სამი საგნით ჩარიცხვისა და გრანტის გაცემის პრინციპი.
შეფასებისა და გამოცდების ეროვნული ცენტრის ყოფილი დირექტორი და ამჟამად საგანმანათლებლო პოლიტიკისა და კვლევების ასოციაციის ხელმძღვანელი, მაია მიმინოშვილი, გადაწყვეტილებას, რომელიც რამოდენიმე დღის უკან გახდა ცნობილი, „ვერსიასთან“ საუბრისას აფასებს:

- ქალბატონო მაია, როგორ ფიქრობთ, რატომ გაუქმდა ჩასაბარებელი საგნების რაოდენობა და ახლა ისევ რატომ შეიცვალა ეს გადაწყვეტილება?
- სრულიად უსაფუძვლოა, რა თქმა უნდა, არასწორი გადაწყვეტილება იყო გაუქმება. მადლობა ღმერთს, რამდენიმე წელი დასჭირდა იმას, რომ მივხვედრილიყავით, ისევ უკან დავბრუნდეთ და რაც იყო იგივე დავაბრუნოთ, მაგრამ არავითარი საფუძველი ამას არ ჰქონდა.

-რა ზიანი მიაყენა ამ ცვლილებამ განათლების სისტემას?
- მხოლოდ ისტორია და მათემატიკა როგორ შეიძლება, ჩასაბარებელი საგანი იყოს. უმაღლეს სასწავლებლებს ჰკითხეთ, სამი წელი გავიდა და ამდენი ხანი მოვუნდით იმის მიხვედრას, რომ არ ვარგოდა ეს სისტემა. ჰკითხეთ საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტის სტუდენტებს, ჰქონდათ შესაბამისი ცოდნა რაც საჭირო იყო იმისთვის, რომ უნივერსიტეტში სწავლა გაეგრძელებინათ? ქიმიას, ფიზიკას, ბიოლოგიას საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტზე რომ არ აბარებინებ და აბარებინებ ან ისტორიას, ან მათემატიკას, როგორ შეიძლება ეს ყველაფერი სხვანაირად ყოფილიყო და ზიანი არ მიეყენებინა.

-ამ ყველაფრის გათვალისწინებით, თქვენი შეფასებით, როგორ ვითარდება განათლების სისტემა?
-განათლების სისტემა ჯერჯერობით ასე ვითარდება, რასაც ვხედავთ. უცბად ვიღებთ სრულიად დაუფიქრებელ გადაწყვეტილებებს, შემდეგ გარკვეული პერიოდი სჭირდება იმას, რომ უკან დავბრუნდეთ და ამას ვარქმევთ სიახლეს, სიახლეა ეს? ძალიან ზიანდება სისტემა, ამას რადიკალური ცვლილებები სჭირდება უკვე, ასე „კოსმეტიკურად“ ვერაფერს ვერ ვიზამთ.

-თქვენ ახსენეთ, რომ განათლების სისტემას სერიოზული რეფორმა სჭირდება? რას გულისხმობთ?
- ვგულისხმობ იმას, რომ გრანტის გაცემის წესი, იცით, პირდაპირ არის მიბმული უმაღლესი სასწავლებლების დაფინანსების სისტემასთან. უმაღლესი სასწავლებლების დაფინანსების სისტემა აუცილებლად უნდა შეიცვალოს და მასთან ერთად უნდა შეიცვალოს საგამოცდო სისტემაც. გრანტის გაცემის წესის კუთხით, მე ძალიან მომინდებოდა ყოფილიყო ისე, რომ საგამოცდო სისტემა ძირითადად უმაღლეს სასწავლებლების ნება-სურვილზე ყოფილიყო აგებული. ასეც დავიწყეთ და ამას ვცდილობდით მაქსიმალურად, მაგრამ ეს გადაწყვეტილებები მიიღება ისე, თითქოს, აბიტურიენტებს უმაღლესი სასწავლებლებისთვის კი არ ვირჩევთ, არამედ განათლების სამინისტროსთვის. მაგალითად, უმაღლესი სასწავლებელი იბარებს სტუდენტს და პასუხისმგებელია, აღზარდოს პროფესიონალი. განათლების სამინისტრომ შეიძლება ხელი შეუწყოს და გააკეთოს ისე, როგორც უნდა უმაღლეს სასწავლებელს. აქედან გამომდინარე, აუცილებელია და უმნიშვნელოვანესია უმაღლესი სასწავლებლების ყველანაირი სურვილი მაქსიმალურად იქნას გათვალისწინებული.

- ქალბატონო მაია, რაც შეფასებისა და გამოცდების ეროვნული ცენტრის დირექტორობა დატოვეთ, როგორ ფიქრობთ, რა შიცვალა ამ პერიოდში უკეთესობისკენ და რა - უარესობისკენ?
-გამოცდების ეროვნულ ცენტრში არაფერი შეცვლილა, არაფერი გაუკეთებია, არაფერია გაუმჯობესებულა. ის, არაც დავტოვეთ, მუშაობს თავისთავად, ეს არის მეტი არაფერი.

ასევე მიმინოშვილს ვესაუბრეთ იმ პედაგოგთა პრობლემაზე, რომლებმაც გამოცდა ვერ ჩააბარეს და სამსახურიდან გაშვება ემუქრებათ:

- ქალბატონო მაია, მასწავლებლებმა, რომლებმაც ვერ გადალახეს მინიმალური კომპეტენციის ზღვარი, ითხოვენ, რომ არ გაუშვან სამსახურიდან, ასევე მათი მოთხოვნაა, რომ სტატუსის ამაღლება ნებაყოფლობითი იყოს. როგორ ფიქრობთ, სამართლიანია მათი მოთხვონა?
-ამასთან დაკავშირებით ზოგად კომენტარს გავაკეთებ. 2008 წელს ჩავატარეთ პირველად სასერტიფიკაციო გამოცდები, მაგრამ მაშინ, როდესაც ეს გამოცდები შემოვიღეთ, დათქმა იყო ასეთი - შეგვესწავლა არსებული რეალობა, გვენახა რა საჭიროებები აქვს მასწავლებლებს და შემდეგ უკვე სხვა ტიპის ინტერვეციები დაგეგმილიყო. აქ საუბარია იმაზე, რომ თუ, მაგალითად, საგნობრივ კომპეტენციის კუთხით აქვს რაიმე პრობლემა მასწავლებელს, დაეხმარონ, ტრენინგები იქნება ეს თუ სასწავლო მასალები. ამ სასერტიფიკაციო გამოცდებს დანიშნულება ჰქონდა მხოლოდ არსებული რეალობის შესწავლა. ეს ყველაფერი 2-3 წელი გაგრძელდებოდა, სანამ სხვა აქტივობები არ წამოეწეოდა ამ ყველაფერს. ჩვენდა სამწუხაროდ, 2021 წელია უკვე და მეცამეტე წელია, ტარდება სასერტიფიკაციო გამოცდები. სიმართლე გითხრათ, არ მესმის, რა დანიშნულება აქვს უკვე ამას იმიტომ, რომ მოკლევადიანი ტრენინგებით ბუნებრივია, თუ პრობლემა აქვს მასწავლებელს საგნობრივი კომპეტენციის, მოკლევადიანი ტრენინგებით, თუნდაც ნახევარ წლიანი ტრენინგი იყოს, ამას ვერაფრით ვერ მოვაგვარებთ, ხომ სწორია, არა?! მთავარი პრობლემა ამ ქვეყანაში დგას იმასთან დაკავშირებით, რომ მათ უმრავლესობას ბუნებრივია, აკრედიტებული უმაღლესი სასწავლებლის დიპლომი უჭირავს ხელში და ეს იმას ნიშნავს უკვე, რომ აკრედიტებული უმაღლესი სასწავლებლის დიპლომს აღიარებს სახელმწიფოს, უმაღლესი სასწავლებელი ადასტურებს, რომ კონკრეტული საგნის მასწავლებელს აქვს შესაბამისი კომპეტენციები. პირობითად, ფიზიკის მასწავლებელმა იცის ფიზიკა, მაგრამ აუცილებლად არის საჭირო კიდევ დამოუკიდებელი გარე ორგანიზაცია, რომელიც კიდევ ერთხელ ამოწმებს, იცის თუ არა კონკრეტულმა მასწავლებელმა თავისი საგანი. 2008 წლიდან დაწყებული მეცამეტე წელია, ამას ვადგენთ. თუ პრობლემაა ამასთან დაკავშირებით, იმ მასწავლებელსაც სჭირდება დახმარება და იმ კონკრეტულმა უმაღლესმა სასწავლებელმა უნდა აიღოს თავის თავზე პასუხისმგებლობა, რომელმაც დიპლომი გასცა. ფორმას ვაძლევთ, ვუცვლით სასერტიფიკაციო გამოცოდებს, ხან გამოცდას ვეძახით, ხან ჩაჭრილი არ ვახსენოთ და მოდი, კომპეტენციის დადასტურება დავარქვათ, ამას რა მნიშვნელობა აქვს, სახელს რას დავარქმევთ, მთავარი და მნიშვნელოვანი გახლავთ ის, რომ მასწავლებელს, რომელსაც კონკრეტული პრობლემა აქვს, იმის მაგივრად, რომ დავეხმაროთ ამ პრობლემის გადაჭრაში, წელიწადში ორჯერ და რამდენჯერ გამოგვყავს გამოცდაზე. ფინანსურ რესურსებს თავი რომ დავანებოთ, სახელმწიფოს მხრიდან რამდენად არის ასეთი მეთოდი გამართლებული... ამ ცამეტი წლის განმავლობაში, ამდენი სასერტიფიკაციო გამოცდის ჩაბარებით მივიღეთ რამე შედეგი? გაუმჯობესდა ვითარება? კომპეტენცია მასწავლებლის გვჭირდება იმისათვის, რომ ჩვენი მოსწავლეების, ჩვენი შვილების მიღწევები გაუმჯობესდეს. შედეგს ხომ ვერ ვხედავთ?! ვინმე ხომ უნდა დაფიქრდეს, რომ იქნებ მიდგომა შევცვალოთ, იქნებ სხვანაირად სჭირდებათ მასწავლებლებს დახმარება. ქუჩაში გაგდება რას ნიშნავს, ვერ ვხვდები, მართალი გითხრათ. ძალიან ცუდია და პრობლემურია, როდესაც მასწავლებელს შესაბამისი კომპეტენციები არ აქვს, მაგრამ მხოლოდ მასწავლებლის ბრალია ეს? თუ პირობითად მასწავლებემა არ იცის მათემატიკა ივლისში, დეკემბერში როგორ ისწავლის? რამდენჯერ შეიძლება მივცეთ მასწავლებელს გამოცდაზე გასვლის უფლება? ამას სხვანაირი მიდგომა სჭირდება.

-როგორ ფიქრობთ, ტესტები იმდენად რთული იყო, რომ მასწავლებლებმა ვერ მოახერხეს მინიმალური ზღვარის გადალახვა?
- ახლანდელი ტესტები არ მინახავს, დარწმუნებული ვარ, არც იქ იქნება ისეთი სერიოზული პრობლემა. რაღაც მიზერული პრობლემები შეიძლება ქონდეს. მინიმალური ზღვარი, წესით და რიგით, მასწავლებელმა უნდა დაძლიოს, ბუნებრივია. აქ სხვა რაღაცაზეა საუბარი,როცა ეს პრობლემა აღმოვაჩინეთ, ამდენი წლის განმავლობაში, არ შეიძლება დავსვათ კითხვა, როგორ შეიძლება ამას მოვუაროთ? მასწავლებლებს ყველას სახლში ხომ ვერ გავუშვებთ, არა? ეს არის ჩვენი რეალობა და ამ რეალობას უნდა ვუშველოთ, კი არ უნდა ვადასტუროთ წელიწადში ორჯერ ერთი და იგივე.

-როგორ ფიქრობთ, კიდევ უნდა მიეცეთ პედაგოგებს გამოცდაზე გასვლის საშუალება?
-რადიკალურად არის შესაცვლელი მიდგომა. მიეცეთ შესაძლებლობა ნიშნავს, რომ იგივე გავიმეოროთ. მასწავლებლებიც ხომ ცოდოები არიან...

ავტორი: გვანცა პეტრიაშვილი

რის საფუძველზე ელოდება მთავრობა 2022-ში ეკონომიკის 6%-იან ზრდას

30 ოქტომბერს საქართველოს დიდ ქალაქებში, მათ შორის ქუთაისში, არჩევნების მეორე ტური იმართება. ოპოზიციური კანდიდატები კი ამომრჩეველს საკუთარი ჩრდილოვანი კაბინეტის შემადგენლობას აცნობენ. ქუთაისში სახელისუფლებო კანდიდატს ოპოზიციიდან ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი ხატია დეკანოიძე უპირისპირდება და საინტერესოა, მოხვდა თუ არა მის მიერ დაკომპლექტებულ ჩრდილოვან კაბინეტში ქუთაისის ერთ-ერთი გამორჩეულად აქტიური პოლიტიკოსი გოგი წულაია, რომელმაც საპატიმრო ცოტა ხნის წინ დატოვა. ამ და სხვა მიმდინარე პოლიტიკურ საკითხებზე „ვერსია“ პარტია „ქრისტიანულ-დემოკრატიული მოძრაობის“ თავმდჯომარეს, გოგი წულაიას ესაუბრა:

_ბატონო გოგი, თუ თბილისის მსგავსად, ქუთაისშიც ოპოზიცია კოალიციურ ჩრდილოვან კაბინეტს წარადგენს, ამაზე რა აზრის იქნებით?

_ეს ყველაფერი არის ძალიან კარგი და წინ გადადგმული ნაბიჯი იმ ჭაობიდან, რაშიც ვართ უკვე ოცდაათი წელიწადია. თუ კი კოალიციურ გუნდს ჩამოაყალიბებს, მაგას რა სჯობს?! მივესალმები ამ ყველაფერს.

_ როგორ შეაფასებთ გიორგი გახარიას წინადადებას, რომ დასხდნენ ნაციონალური მოძრაობა, „ქართული ოცნება“ და გახარია და შედგეს ამ სამი პარტიის მოლაპარაკება?

_მე მგონია, რომ გახარიას საბოლოდ მოუწევს, თავისი პოზიცია ღიად და მკაფიოდ დააფიქსიროს - რა უნდა, არის თუ არა „ქართული ოცნების“ ოპოზიცია და რას აპირებს რეალურად. მგონია, რომ სჯობს, ის ასე მოიქცეს.

_გასაგებია. დამისახელეთ ხუთი კანდიდატი, ვისაც ქუთაისის მერიაში მმართველ პოსტებზე წარადგენდით?

_ მერად დავასახელებდი, რა თქმა უნდა, ჩემს თავს და სხვადასხვა პოზიციაზე ასე გამიჭირდება ვინმეს დასახელება, რადგან ეს შესაძლებლობა ამ წუთას არ მაქვს. ადამიანს ვერ გამოვარჩევ ახლა და ვიღაცას დასწყდება გული და არ ვარ ახლა მაგ სიტუაციაში ნამდვილად. ამიტომ თავს შევიკავებ. ისე ძალიან ბევრი ადამიანი ვიცი, რომელიც ნორმალურად იხელმძღვანელებს.

_ბატონო გოგი, თქვენი პარტია მონაწილეობს თუ არა ოპოზიციის  ჩრდილოვანი კაბინეტის დაკომპლექტებაში? და თუ არა - რატომ?  პირადად თქვენთან იყო მოლაპარაკება?

_ჯერჯერობით არა. ბიძინა ივანიშვილმა ჩემი ბოლომდე განადგურება გადაწყვიტა და დარწმუნებული ვარ, რომ თუ ვინმეს ხმა მოპარეს, ერთ-ერთი მე ვარ. ქუთაისში, ჩემგან გასაკვირად, ძალიან ცოტა ხმა მაქვს აღებული და არ მაქვს იმის მოთხოვნის პრეტენზია,რომ კოალიციურ მთავრობაში შემიყვანონ. ვიცე-მერობა რომ მოვითხოვო, ეს იქნება ძალიან დიდი პრეტენზია, რომელიც არ მაქვს გამყარებული ჩემი ხმებით. გამიყალბეს, თუ არ გამიყალბეს - ასეა. ამიტომ ვიცე-მერობა არ შემოუთავაზებიათ. მე გული არ მწყდება, რადგან დაბალი პროცენტი მაქვს აღებული, 0,8% და არ მგონია, რომ კატასტროფული პოლიტიკური შეცდომა მაქვს დაშვებული და რამით მყავს ხალხი გადამტერებული. მაგათ რომ ჰკითხო, თურმე, დავდიოდი შარვალჩახდილი, დავრბოდი და ხალხს ვემტერებოდი. არ ვიცი, როგორ უნდა გადამემტერებინა ამდენი ადამიანი?  ვთქვათ, ვაშაძეზე ვიტყვი, რომ პოლიტიკური შეცდომა იყო, რომ შარლ მიშელის დოკუმენტს მოაწერა ხელი, მაგრამ ჩემი რა პოლიტიკური სვლა დაინახეს, რომ შემიძულეს? - არ ვიცი... პროცენტების მიხედვით, უნაწილებენ თანამდებობას,ზოგს მინისტრობა შეხვდება, ზოგს მინისტრის მოადგილეობა, მაგრამ მე დაბალი ხმა მაქვს და ჩათვალეს, რომ არ უნდა ვმონაწილეობდე ქალაქის მერის ხელისუფლებაში, არ ვიცი... შეიძლება სხვა რაღაცაში გამითვალისწინონ და შევხვდეთ დავილაპარაკოთ. მე ვიბრძვი და ვიბრძოლებ იმის მიუხედავად, თანამდებობაზე ვიქნები თუ არა.

_ხომ არ ფიქრობთ, რომ არჩევნებში თქვენი დაბალი შედეგი იმ სკანდალურმა საქმემ განაპირობა, რის გამოც საპყრობილეში მოხვდით?

_ კი ეგეც შეიძლება იყოს მიზეზი, რა თქმა უნდა, მაგრამ უფრო ვთვლი, რომ გაყალბებაა ამის მიზეზი. არ მინდა, დავიჯერო, რომ ადამიანები არიან მატყუარები ამ ქვეყანაში და ის ათასობით ადამიანი, რომელიც მეუბნება, რომ ჩემი მხადრამჭერია, იტყუება. თუ ეს დავიჯერე, მე გამიჭირდება ამ ქვეყანაში და ამ საზოგადოებაში ცხოვრება. ამიტომ ეს არ მჯერა. მჯერა, რომ ამომრჩეველმა მომცა ხმა, ის ადამიანები, რომლებიც ქუჩაში მხვდებიან, მიღიმიან და მხარდაჭერას გამოხატავენ, ქუთაისის მოსახლეობის 70% მაინცაა და დავიჯერო, რომ ესენი ყველანი მატყუარები არიან?! ციხეს რაც შეეხება, არ მგონია ჩემთვის ხმები დაეკლო, პირიქით, ვთვლი, რომ უფრო მომიმატებდა. იმიტომ, რომ ამ ქვეყანაში „ქართული ოცნების“ წევრსაც არ სჯერა, რომ მე ვარ მოძალადე, რომ მე ქალზე ვიძალადე. ყველას სჯერა, რომ ეს მომიგონეს. ამიტომ არ მგონია, რომ ჩემი დაჭერა ხმებზე იმოქმედებდა.

_ ბატონო გოგი, თქვენ სკანდალურ საქმესთან დაკავშირებით რა ხდება და რა ეტაპზეა გამოძიება?

_არაფერზე, აი, ახლაც დღეს მაქვს სასამართლო. სასამართლო პროცესები ჩვეულებრივად მიმდინარეობს. მერე იქნება კიდევ ერთ თვეში და ასე გაგრძელდება, ალბათ, ერთი ორი წელიწადი.

_ გასაგებია. ახლა ის ამიხსენით, კახა კუკავას პარტიიდან რატომ წამოხვედით?  

_ არაფერი, ჩვენ დღემდე მეგობრები ვართ. დიდი ხანია, ვართ ერთად და ყველა არჩევნები წავაგეთ. ამას მას არ ვაბრალებ, მაგრამ ესაა ფაქტი და რეალობა, რომ ყველა წავაგეთ ერთად და გადავწყიტეთ, რომ გვეცადა ცალ-ცალკე. ჩვენი არჩევნების შედეგები გახდა ჩემი წამოსვლის მიზეზი. ჩვენ მიხეილ სააკაშვილის დროს შექმნილი პარტია ვიყავით, ვმეგობრობდით მიშას ორივე დაჭერილი და ნაცემები ვყავართ. ჩვენ დიდი ხანია პოლიტიკაში ვართ ერთად. ერთად სიკვდილისთვისაც კი ჩაგვიხედავს თვალებში და საჩხუბარი ნამდვილად არაფერი გვაქვს. ჩვენ ვთქვით, მიშას დროსაც და ბიძინას დროსაც არჩევნები წავაგეთ ყველა და ვსინჯოთ ცალ-ცალკე-თქო.

_როგორ აფასებთ მიხეილ სააკაშვილის პატიმრობას?

_ მე ვთვლი, რომ მიხელ სააკაშვილის ციხეში ყოფნა აძლიერებს მას და ასუსტებს „ქართულ ოცნებას“. რაც უფრო დიდხანს გააჩერებენ მიშას ციხეში, მით მეტ ქულებს მოიპოვეს ის. რაც უფრო დიდხანს გააჩერებენ, ეს იმოქმედებს მათ საწინააღმდეგოდ და ასევე ქვეყნის საწინააღმდეგოდ. ამიტომ სჯობს ამ პრობლემიდან გამოვიდნენ.  ჩემი აზრით, მიშა უნდა გამოუშვან და პრობლემა სანამ უფრო გამძაფრდება, გადაწყვიტონ და მოაგვარონ.

ავტორი: სალომე ნოზაძე

პატიმრის დღიური